در علوم کامپیوتر، ناهمزمانی به وقوع رویدادهایی اشاره دارد که مستقل از برنامه واقعی هستند. رویدادها در یک سیستم ناهمزمان به جای یک سیگنال ساعت جهانی، فعالیت ها (تغییرات در سیستم) را همگام میکنند. سیستم های ناهمزمان برای عملکرد قابل اعتماد به سیگنال ها یا پیام های خارجی وابسته نیستند.
سیستم های ناهمزمان معمولاً با استفاده از طراحی مدولار ساخته میشوند. هر ماژول در چنین شبکه ای میتواند به طور مستقل عمل کند در حالی که همچنان با دیگران تعامل دارد. این اجزای به هم پیوسته در نهایت با هم ترکیب میشوند تا یک راه حل/سیستم کارآمد تولید کنند.
ارتباط ناهمزمان به فرآیندی اطلاق میشود که در آن داده‌ها به‌جای یک جریان پیوسته، به‌طور متوالی عرضه میشوند. انجمن های آنلاین یا ایمیل نمونه های محبوبی هستند که در آن افراد در زمان های مختلف پیام ارسال میکنند.
شبکه های بلاک چین ناهمزمان یا نیمه سنکرون به طور گسترده در صنعت کریپتو استفاده میشود. زیرا شبکه‌ها هیچ بازخوردی در مورد وضعیت داده‌هایی که ارسال میکنند به نودها نمیدهند. نودها ممکن است نظرات متفاوتی در مورد تأثیر کلی شبکه داشته باشند. توان عملیاتی تراکنش افزایش میابد زیرا نودها مجبور نیستند در صف بایستند تا پیام‌هایشان توسط نودهای دیگر پردازش شود.
هدف شبکه های نیمه سنکرون جلوگیری از هر گونه شکاف در وضعیت جهانی شبکه است. این میتواند باعث شود که وحدت نودها با مشکل مواجه شود. این شبکه ها قابلیت اطمینان و دسترسی را در اولویت قرار میدهند. ارتقای دسترسی به همه تراکنش‌ها کمک میکند تا بدون تاخیر اجرا شوند. با این حال، اگر یک شبکه تصمیم بگیرد بر ثبات تاکید کند، ممکن است برخی از تراکنش‌ها تا زمانی که تمام تراکنش‌های قبلی تایید نشده باشند، انجام نشوند یا به تأخیر بیفتند.