Consensus چیست؟
در سیستم های سازماندهی شده مرکزی، تمام تصمیمات توسط یک مرکز قدرت اتخاذ می شود. به عنوان مثال، همه شرکت ها از یک دفتر حسابداری متمرکز برای ثبت تمام معاملات اقتصادی که کسب و کار انجام می دهد استفاده می کنند. این دفتر به طور سنتی توسط بخش حسابداری مدیریت می شود که تنها نهاد مسئول نگهداری و به روز رسانی ثبت ها است.
از سوی دیگر، در سیستم‌های غیرمتمرکز، که از انبوهی از بازیگران مستقل و توزیع‌شده با سطوح قدرت یکسان یا مشابه بر بقیه شبکه تشکیل شده‌اند، تصمیم‌ها به صورت جمعی اتخاذ می‌شوند.
بلاک چین، که در اصل یک دفتر کل توزیع شده از تراکنش ها است، توسط ماینرهای فردی بدون هیچ مرجع مرکزی برای نظارت و اطمینان از صحت ورودی ها به روز می شود.
بنابراین، نیاز به اجماع در مورد وضعیت دقیق شبکه در هر زمان مشخص وجود دارد. دستیابی به این توافق در میان گره‌های متعددی که تلاش می‌کنند از راه دور همکاری کنند، یک کار بی‌اهمیت است، به‌ویژه زمانی که با سناریوی احتمالی تعداد ناشناخته‌ای از گره‌ها که عملکرد نادرست دارند یا عمداً بر خلاف منافع شبکه عمل می‌کنند، تشدید می‌شود، همانطور که در مسئله ژنرال‌های بیزانس نشان داده شده است.
بیت‌کوین (BTC)، اتریوم (ETH) و سایر ارزهای دیجیتال از راه‌حل‌های فنی مانند الگوریتم‌های اثبات کار و اثبات سهام استفاده می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که اجماع شبکه در مورد اینکه کدام تراکنش‌ها و چه زمانی دقیق انجام شده‌اند، بدون تکیه بر مرکزی قابل حفظ است.