شبکه غیرمتمرکز چیست؟
شبکه غیرمتمرکز ترکیبی از پروتکل‌هایی است که در دستگاه‌های کامپیوتری متعددی که به عنوان گره‌ها شناخته میشوند، پخش شده‌اند. ظرفیت گره ها برای برقراری ارتباط بدون نیاز به یک بدنه نظارتی، عنصر عدم تمرکز را ممکن میکند.
در یک سیستم توزیع شده، هر کامپیوتر یک کپی به روز از داده های قابل دسترسی، دارد. یک شبکه غیرمتمرکز به جای وابستگی به یک سرور مرکزی واحد، وظایف پردازش اطلاعات را بین دستگاه های متعددی پخش میکند.
پیشرفت‌های اخیر فناوری، شبکه‌های غیرمتمرکز را با ارائه رایانه‌های شخصی و سایر دستگاه‌هایی با ظرفیت محاسباتی قابل‌توجهی که میتوان آنها را همگام‌سازی کرد و برای پردازش توزیع‌شده استفاده کرد، فعال کرد.
در حالی که شبکه‌های غیرمتمرکز از بسیاری جهات با شبکه‌های متمرکز متفاوت هستند، بسیار مهم است که به خاطر داشته باشید که ذخیره‌سازی و پردازش داده‌ها را به طور یکنواخت در سراسر شبکه توزیع نمیکنند و همچنان به سرورهای اولیه – بسیار بیشتر از یک در هر شبکه – وابسته هستند.
تفاوت دیگر این است که تمرکز به یک نقطه از حکومت بستگی دارد. بهترین مثال از سیستم های غیرمتمرکز، بلاک چین است.
بلاک چین یک سیستم دفتر کل توزیع شده است که به گره ها اجازه میدهد داده ها را ذخیره کنند و تمام تراکنش ها از طریق آن عبور کنند. آنها باید در مورد محتوای داده ها به توافق برسند تا شبکه کار کند. چنین شبکه هایی دارای چندین مزیت هستند که شامل ثبات سیستم، مقیاس پذیری و حفظ حریم خصوصی میشود. از آنجایی که ایستگاه های کاری تک تک کاربران برای انجام همه فعالیت ها به یک سرور مرکزی تکی نمیکنند، یکی از اساسی ترین مزیت های مدیریت شبکه غیرمتمرکز این است که هیچ نقطه شکست واقعی وجود ندارد. همچنین ایجاد آنها آسان تر است زیرا رایانه های جدید (دستگاه ها) را میتوان برای افزایش قدرت محاسباتی اضافه کرد.
تمرکززدایی همچنین ممکن است به بهینه‌سازی توزیع منابع کمک کند و تضمین کند که خدمات سرتاسری با افزایش اثربخشی و قابلیت اطمینان و همچنین کاهش خطر شکست فاجعه‌بار ارائه میشوند.
علاوه بر این، از آنجایی که اطلاعات از طریق یک نقطه واحد جریان ندارد، بلکه از طریق مکان‌های متمایز مختلف جریان می‌یابد، طراحی شبکه غیرمتمرکز حریم خصوصی بهتری را برای کاربران نهایی فراهم میکند که ردیابی در سراسر شبکه را بسیار پیچیده‌تر میکند.
شبکه های اجتماعی غیرمتمرکز نیز در حال محبوب شدن هستند. به جای یک سرور متمرکز که توسط یک شرکت کنترل میشود، این پلتفرم ها روی سرورهایی که به طور مستقل اجرا میشوند، کار میکنند. Mastodon و شبکه اجتماعی غیرمتمرکز آینده توییتر به نام “آسمان آبی” چند نمونه محبوب هستند.
یکی از اشکالات این شبکه ها این است که به دلیل معماری پیچیده و پویا، هزینه های نگهداری بالایی دارند و ایجاد و اداره آنها را بسیار دشوار میکند. شبکه‌های غیرمتمرکز به چندین رایانه نیاز دارند که باید به‌جای یک سرور اصلی یا خوشه‌ای از سرورها، ارتقا و اصلاح شوند تا با جدیدترین استانداردهای عملکردی و امنیتی مطابقت داشته باشند. از نظر مصرف انرژی و پاسخگویی (تاخیر)، ماشین های غیرمتمرکز ممکن است کمتر موثر باشند. داده ها باید گهگاه در مسیرهای پیچیده از یک سیستم به سیستم دیگر حرکت کنند، که به این معنی است که حل درخواست ها زمان بیشتری میبرد.