هزینه مضاعف موضوعی است که با ارزهای دیجیتال به دلیل سهولت نسبی بازتولید داده ها و افزایش در دسترس بودن توان محاسباتی مورد نیاز برای انجام این کار مرتبط است.
این رویداد میتواند در یک ارز دیجیتال زمانی رخ دهد که توسط بازیگران بد مختل شود. اغلب، سارقان بسته های متعدد مربوط به یک تراکنش را به شبکه ارز ارسال میکنند، اما سپس آن تراکنش ها را با این هدف که به نظر برسند هرگز انجام نشده اند، معکوس میکنند.
هزینه های مضاعف یکی از نگرانی های اصلی مرتبط با ارزهای دیجیتال در اولین ظهور آنها بود. اولین آزمایش ها در دهه 1980 آغاز شد، اما هرگز کشش زیادی به دست نیاوردند.
با این حال، اکنون در نظر گرفته میشود که بیت کوین خرج دو برابر را حل کرده است. این امر از طریق نیاز به ثبت تمام تراکنش ها در بلاک چین به دست می آید. این رکورد از نظر تئوری تغییر ناپذیر است زیرا هر بلوک جدیدی که استخراج میشود باید حاوی ارجاعاتی به بلوک های قبلی باشد. از آنجایی که بلاک چین در هزاران رایانه و مکان توزیع شده است، قدرت محاسباتی مورد نیاز برای ایجاد یک تغییر در دفتر کل به قدری زیاد است که انجام آن غیرممکن است.
با این حال، چالش هایی برای نفوذ ناپذیری بیت کوین وجود داشته است.
در موارد متعددی، کلاهبرداران تلاش کرده‌اند با استفاده از وزن بسیار زیاد قدرت محاسباتی، هزینه خود را دو برابر کنند. در برخی دیگر، سارقان بیت کوین از تکنیک های دیگری برای سرقت ارزهای دیجیتال از کیف پول های ضعیف استفاده کرده اند که مورد دوم شاید رایج‌ترین شکل کلاهبرداری است که اکنون در بلاک چین بیت‌کوین و در بخش گسترده‌تر کریپتو رخ میدهد.