مطلوبیت اقتصادی اصطلاحی در علم اقتصاد است که به رضایت کلی فرد از مصرف یک کالا یا خدمت اشاره دارد. نظریه اقتصادی مدرن چهار نوع اصلی از مطلوبیت را مطرح میکند: شکل، زمان، مکان و تملک.
کاربرد فرم به این اشاره دارد که یک محصول یا خدمات چقدر خوب ساخته شده است تا خواسته ها و نیازهای مشتریان را برآورده کند. ثانیاً، سودمندی زمانی است که یک شرکت تلاش میکند در دسترس بودن یک کالا یا خدمات را با افزایش تمایلات مبتنی بر زمان در بین مشتریان مطابقت دهد. ثالثاً، مطلوبیت مکان به در دسترس قرار دادن کالاها یا خدمات به صورت فیزیکی برای مشتریان بالقوه اشاره دارد. در نهایت، مطلوبیت تملک، میزان استفاده یا ارزش درک شده ای است که مصرف کننده یا مالک از در اختیار داشتن یک محصول به دست می آورد.
مطلوبیت اقتصادی نه در خود کالا یا خدمت، بلکه رابطه بین خواسته ها و نیازهای مصرف کننده و کارکرد کالا یا خدمات است. به عنوان مثال، دو وعده غذایی زمانی که گرسنه هستید همیشه بهتر از یک وعده غذایی نیست. وعده دوم ممکن است به همان اندازه غذای اول خوب باشد، اما اگر از اولین وعده غذایی سیر شده باشید، بسیار کمتر مفید است.