Bid Price
قیمت پیشنهادی (Bid Price) چیست؟
بالاترین قیمتی که خریدار حاضر است برای یک محصول یا خدمات خاص بپردازد، قیمت پیشنهادی (Bid Price) نام دارد. در واقع مقدار پولی است که خریداران برای یک کالا، مانند امنیت یا ارز دیجیتال در چارچوب بازارهای مالی ارائه میکنند.
کارگزاران یا سهامدارانی که میخواهند دارایی‌های خود را بفروشند، باید یکی از قیمت‌های پیشنهادی موجود در دفترچه سفارش (ترجیحاً بالاترین) را انتخاب کنند یا قیمت درخواستی را ارائه دهند و منتظر بمانند تا خریدار نسبت به آن پیشنهاد واکنش نشان دهد و به این ترتیب سفارش انجام شود.
معامله گران در بازارهای مالی این توانایی را دارند که در زمان ثبت سفارش، قیمتی را که برای خرید یا فروش دارایی بپردازند، انتخاب کنند. بدیهی است در صورتی که قیمت گذاری آنها با قیمت فعلی بازار فاصله زیادی داشته باشد، سفارش آنها تکمیل نخواهد شد.
قیمت واقعی معمولاً کمتر از قیمت پیشنهادی است که به آن «قیمت درخواستی» نیز میگویند، که قیمتی است که مردم آماده فروش هستند.
دفترچه سفارش معاملات دارای قیمت‌های پیشنهادی مختلفی از طرف خریدار و قیمت‌های درخواستی از طرف فروشنده است. بالاترین قیمت پیشنهادی همیشه کمتر از حداقل قیمت پیشنهادی است و این اختلاف به عنوان اسپرد پیشنهاد و تقاضا شناخته میشود.
بازارسازان به طور منظم برای یک اوراق بهادار مناقصه ایجاد میکنند، و همچنین ممکن است زمانی که فروشنده به دنبال قیمتی است که ممکن است آن را بفروشد، مناقصه ایجاد کنند. اسپرد منعکس کننده تفاوت بین این دو قیمت/ارزش است. بازارسازان (MM) از اسپرد پول به دست می آورند. در نتیجه، هرچه اسپرد بیشتر باشد، سرمایه‌گذار درآمد بیشتری ایجاد میکند.
هنگامی که یک مناقصه‌گزار پیشنهادی را ارائه میکند، حتی اگر فروشنده فعالانه در تلاش برای فروش نباشد، به آن پیشنهاد ناخواسته گفته میشود.
قیمت های پیشنهادی اغلب به منظور دریافت پاسخ مورد نظر از طرف ارائه دهنده پیشنهاد تعیین میشود. به عنوان مثال، اگر یک خریدار بخواهد برای یک کالا 30 دلار بپردازد و قیمت درخواستی آن 40 دلار باشد، میتواند یک پیشنهاد 20 دلاری ارائه دهد و با پیشنهاد ملاقات در نیمه راه (دقیقاً همان جایی که در وهله اول قصد داشت) تسلیم شود.
جنگ مناقصه زمانی رخ میدهد که بسیاری از مناقصه گران برای یک کالا با هم رقابت میکنند و مناقصه ها را یکی پس از دیگری قرار میدهند. زمانی که یک جنگ پیشنهادی شروع میشود، خریداران برای شکست دادن پیشنهادهای خریداران رقیب، قیمت‌های بالاتری را ارائه میکنند که باعث میشود قیمت آن کالا به سرعت افزایش یابد.
به عنوان مثال، یک شرکت ممکن است قیمت درخواستی 10000 دلاری را برای یک محصول تعیین کند. پیشنهاد دهنده A ممکن است یک پیشنهاد 7000 دلاری ارائه دهد. پیشنهاد دهنده B ممکن است 8500 دلار بپردازد. پیشنهاد دهنده A ممکن است با پیشنهاد 9000 دلار و غیره و غیره پاسخ دهد.
بازار معاملات ارزهای دیجیتال، مانند سایر بازارهای مالی مانند سهام، فارکس، آتی و اختیار معامله، میتواند کاملاً رقابتی باشد. با این حال، وقتی نوبت به معاملات و به‌روزرسانی قیمت‌ها در زمان باز میشود، همه آنها گام‌های یکسانی برمیدارند.
ارزهای رمزنگاری شده عمدتاً با قیمتی کمتر از قیمت پیشنهادی فروخته میشوند، اما هرگز بالاتر نیستند. خریدار کنترل کاملی بر قیمت پیشنهادی دارد، مگر در مواردی که به میزان قابل توجهی مطابق با استانداردهای بازار نباشد و نیاز به تعدیل قیمت داشته باشد.
