Binary Code

کد باینری (Binary Code) چیست؟

کد باینری ابتدایی ترین شکل داده های برنامه نویسی است که رایانه میتواند مستقیماً آن را درک کند. این کد از یک سری 0 و 1 سازماندهی شده و ساختار یافته تشکیل شده است تا بتوان آن را به عنوان بخشی از یک برنامه کامپیوتری بزرگتر دریافت و پردازش کرد. این نتیجه یک فرآیند ترکیب چند فازی است که کد منبع نوشته شده در یک زبان سطح بالا مانند C یا جاوا را به کد ماشین متناسب با معماری پردازنده ای که برنامه کامپیوتری روی آن اجرا میشود تبدیل میکند. از برخی جهات، میتوان آن را به عنوان زبان اصلی کامپیوتر نامید که از کد منبع قابل خواندن توسط انسان تبدیل شده است.

انتقال کد باینری دنباله ای از پالس های الکتریکی است که اعداد، کاراکترها و اعمال را نشان میدهد. عناصری مانند ترانزیستورها برای انتقال یا توقف پالس ها (1) یا خاموش میشوند (0) در حالی که ماشینی به نام ساعت پالس های منظم را ارسال میکند. هر عدد اعشاری (0-9) با گروهی از چهار رقم باینری یا بیت در کد باینری نشان داده میشود. چهار عمل اصلی حسابی (جمع، تفریق، ضرب و تقسیم) همگی به ترکیبات اعداد باینری تقلیل پذیر هستند که عملیات جبر بولی بنیادی نیز نامیده میشود.

کد باینری فرآیند کار ساده ای دارد. دنباله ای از ارقام دودویی یا بیت ها را به هر کاراکتر یا قالب آموزشی اختصاص میدهد، مانند یک رشته باینری هشت بیتی که ممکن است هر یک از 256 مقدار ممکن را برای نشان دادن طیف وسیعی از اشیاء نشان دهد. کدهای باینری معمولاً برای تبدیل داده ها از یک فرمت به فرمت دیگر استفاده میشوند، به عنوان مثال. تبدیل رشته کاراکتر به رشته بیت.

کد ماشین از مجموعه‌ای از ارقام باینری تشکیل شده است که برای تولید دستورالعمل‌ها ترکیب میشوند. باینری تعداد کمی از داده‌ها را نشان میدهد که از میان تمام سخت‌افزارها و سیستم‌های نرم‌افزاری پیچیده‌ای که منابع و دارایی‌های داده امروزی را مدیریت میکنند، عبور میکند، علاوه بر این که اساسی‌ترین شکل کد است. بیت کوچکترین واحد داده است و با یک یا صفر بیان میشود. رشته های پیوسته این بیت ها کد یا داده هایی را ایجاد میکنند که کامپیوتر رمزگشایی میکند.

کد باینری و داده های باینری جنبه های جذاب دنیای بنیادی فناوری اطلاعات هستند. برای افرادی که در پشت صحنه کار میکنند تا فناوری های کاربر محور امروزی را توسعه دهند که اغلب انواع کدهای کامپیوتری را از کاربران پنهان میکنند، بیشتر آشکار است.

بلاک چین یک سیستم دفتر کل توزیع شده است که برای ذخیره داده ها استفاده میشود. بر روی یک پایگاه داده دیجیتال قرار دارد و میتواند شکل رشته‌ای از بیت‌های دودویی یا یک‌ها و صفرها را به خود بگیرد که میتوانند توسط رایانه‌ها تجزیه و تحلیل شوند و به متن قابل خواندن برای انسان تبدیل شوند. میتوان گفت که کد باینری عنصر اساسی بلاک چین و تمام ارزهای دیجیتالی است که از آن پشتیبانی میکند.

بازگشت به واژه‌ نامه