Capital Efficiencies چیست؟

در مفهوم سنتی، کارایی سرمایه نسبتی است که هزینه‌های یک شرکت را بر روی درآمد رو به رشد آن‌ها و میزان دریافتی در ازای آن در مسیر سود مقایسه می‌کند. این بدان معناست که اگر شرکتی به ازای هر 1 دلار خرج شده 1 دلار درآمد کسب کند، نسبت 1:1 دارد. هر چه این نسبت بیشتر باشد، کارایی سرمایه یک شرکت بیشتر است و سود بیشتری خواهد داشت.
اطمینان از بهره وری سرمایه می تواند به شرکت ها کمک کند تا با دقت بیشتری به فرآیندهای خود نگاه کنند تا ببینند آیا هزینه هایی وجود دارد که می توان بدون کاهش کیفیت عملیات آنها را کاهش داد. برای استارت‌آپ‌ها، بهره‌وری سرمایه عامل مهمی است که باید در نظر گرفته شود. به این دلیل که اگر یک شرکت نسبت به رشد خود بیش از حد هزینه کند، ممکن است جذب سرمایه برای آنها سخت باشد.
در کریپتو، کارایی سرمایه هنگام استفاده از دارایی‌های دیجیتال مؤثرتر از فیات در نظر گرفته می‌شود، زیرا معمولاً نگهداری، استفاده، پردازش و ارسال آن نسبت به پول فیات ارزان‌تر است، به‌ویژه زمانی که هزینه مقیاس‌گذاری و امنیت در بلندمدت و جهانی در نظر گرفته شود. مقیاس
چه در قالب فیات یا ارز دیجیتال، یکی از چالش‌های کلیدی در حصول اطمینان از نسبت سرمایه کارآمد، همیشه نیاز به پشتوانه 1:1 از دارایی است. استیبل کوین‌ها، مانند تتر، اغلب با چالش‌هایی مواجه می‌شوند که هرچه سرمایه بیشتری از خریداران توکن به دارایی‌ها وارد شود، دارایی به پشتوانه وثیقه بیشتری نیاز دارد. این سرمایه ناکارآمد در نظر گرفته می شود.
نوآوری های حاصل از امور مالی مبتنی بر بلاک چین، نحوه حفظ و بهبود کارایی سرمایه را تغییر می دهد. استیبل کوین هایی که به دو صورت پشتوانه می شوند: با پشتوانه وثیقه و اصلاح الگوریتمی، مانند تتر به پشتوانه وثیقه کامل نیاز ندارند، زیرا تنها درصد معینی از عرضه آن نیاز به پشتوانه وثیقه دارد. این به این معنی است که دارایی به دلار کمتری نیاز دارد تا به عنوان وثیقه عمل کند، تا بتوان از پول برای استفاده مؤثرتر استفاده کرد. به عنوان مثال، اگر می‌توان 1 دلار را تنها با 85 درصد آن توسط استیبل‌کوین‌های فیات حفظ کرد، می‌توانید 15 درصد سرمایه کارآمدتری داشته باشید.

بازگشت به واژه نامه