در طول چندین سال گذشته، ساختار و پیکربندی مربوط به بلاکچین ها در شکل و طیف های گوناگونی تکامل یافته است.
محتوای ذخیره شده در بلوک های بلاکچین و همچنین فعالیت های انجام شده توسط شرکت کنندگان مختلف در شبکه های بلاکچین، به دلیل پیکربندی و نحوه انجام چگونگی هدف تجاری مورد نظر، در بلاکچین قابل کنترل است.
به طور کلی بلاکچین عمومی و خصوصی دو نوع رایج بلاکچین هستند. از این دو در شبکه های مختلف ارز رمز ( ارز رمز پایه یا ارز رمزنگاری شده ) و شرکت های خصوصی به شدت مورد استفاده قرار میگیرد.
در دسته سوم نیز بلاکچین های مجاز هستند که مورد توجه قرار گرفته اند. بیایید نگاهی به تفاوت های کلیدی بین شبکه های بلاکچین عمومی، خصوصی و مجاز بیندازیم.
نکات کلیدی بلاکچین های عمومی، خصوصی و مجاز
- در بلاکچین عمومی ، هر کسی میتواند به طور رایگان به فعالیت های اصلی شبکه بلاکچین بپیوندد و در آن شرکت کند.
- یک بلاکچین خصوصی فقط به شرکت کنندگان منتخب و تأیید شده امکان ورود را میدهد و اپراتور این حق را دارد که مطالب لازم را در بلاکچین خصوصی لغو، ویرایش یا حذف کند.
- یک بلاک چین مجاز هم دارای ویژگی های بلاک چین خصوصی و هم عمومی است.
- بلاکچین های مجاز به دلیل اینکه میتوانند مجوزهای خاص را به کاربران مختلف در شبکه اختصاص بدهند، محبوبیت زیادی را کسب کرده اند.
بلاکچین عمومی
اگر کسی مایل به ایجاد یک بلاکچین کاملا باز مثل بیت کوین باشد که به افراد مختلف و هرکسی امکان بدهد تا به شبکه بپیوندد و در آن مشارکت داشته باشند، میتواند به سراغ بلاکچین عمومی برود.
در بلاکچین عمومی، هر کسی به طور رایگان و آزاد میتواند به فعالیت های اصلی شبکه بلاکچین بپیوندد و در آن شرکت کند.
هر کسی میتواند فعالیتهای جاری در شبکه بلاکچین عمومی را بخواند ، بنویسد و برسی دقیق کند که این کار به بلاکچین عمومی نیز کمک میکند تا ماهیت خودگردان خود را حفظ کند.
شبکه عمومی بر اساس یک رویه تشویقی عمل میکند که افراد جدید شرکت کننده را تشویق میکند تا به شبکه بپیوندند و شبکه را فعال نگه دارند.
بلاکچین های عمومی راه حل ویژه ارزشمندی را از نقطه نظر یک سیستم و عملیات واقعا غیر متمرکز، دموکراتیک و بی اختیار ارائه میدهند.
بلاکچین عمومی معایبی دارد که اصلی ترین آن مصرف برق سنگین است که برای حفظ دفتر کل توزیع شده ضروری است.
سایر موضوعات دیگر شامل عدم حفظ حریم خصوصی و ناشناس ماندن است که می تواند منجر به ضعیف شدن امنیت شبکه و هویت افراد شرکت کننده شود.
همینطور در کنار افراد شرکت کننده واقعی، در برخی مواقع ممکن است که در این شرکت کنندگان اعضای متقلبی نیز شاملشان بشود که ممکن است در فعالیت های غیرقانونی و مخربی مانند هک، سرقت توکن و مسدود کردن شبکه مشارکت داشته باشند.
بلاکچین خصوصی
اگر شخصی نیاز به راه اندازی بلاکچین خصوصی دارد که فقط به افرادی اجازه ورود داده شود که تایید شده هستند، مثل مشاغل و کسب و کار خصوصی، می توانید یک بلاک چین خصوصی را انتخاب کنید.
افراد شرکت کننده می توانند فقط از طریق دعوت نامه معتبر و تأیید شده به چنین شبکه خصوصی بپیوندند. همچنین تأیید اعتبار یا توسط خود اپراتورهای شبکه یا توسط یک پروتکل مجموعه ای مشخص که توسط شبکه پیاده سازی شده است، ضروری است.
فرق اصلی بین بلاکچین عمومی و خصوصی در این است که بلاکچین خصوصی کنترل می کند که چه کسی مجاز به شرکت در شبکه است، بلاکچین خصوصی پروتکلی که رایج است و حقوق و پاداش ها را تعیین میکند، اجرا کرده و دفتر عمومی مشترک را حفظ میکند.
دارنده یا اپراتور حق دارد در صورت لزوم، ورودی های ضروری را در بلاک چین لغو، ویرایش یا حذف کند.
به معنای واقعی، بلاکچین خصوصی غیر متمرکز نیست و یک دفتر عمومی (کل) توزیع شده است که به عنوان یک پایگاه داده بسته و امن بر اساس مفاهیم رمزنگاری عمل میکند. از نظر فنی، هرکسی نمی تواند یک گره کامل را در بلاک چین خصوصی اجرا کند، معاملات خود را انجام دهد یا آنها را با اعتبار کند.
بلاکچین مجاز
در دسته سوم بلاکچین ها، بلاکچین های مجاز هستند. بلاکچین های مجاز اجازه میدهند تا یک بسته مخلوط شده بین بلاکچین عمومی و خصوصی داشته باشید و از بسیاری از گزینه های دلخواه و سفارشی پشتیبانی کنید.
این شامل اجازه دادن به هرکسی برای پیوستن به شبکه مجاز بعد ازتأیید هویت مناسب آنها و اختصاص مجوزهای تایید شده و مشخص شده تنها برای انجام فعالیتهای خاص در شبکه است.
به عنوان مثال ،ریپل(Ripple) که یکی از بزرگترین ارزهای رمزنگاری شده است، از مدل های مربوط به مجوز برای افراد شرکت کننده پشتیبانی میکند. این بلاکچین به گونه ای ساخته شده که مجوزهای خاصی را به هر شرکت کننده میدهد و به افراد این اجازه را می دهد تا عملکردهای خاصی مثل خواندن، نوشتن و دسترسی به اطلاعات را روی بلاکچین انجام دهند.
بیزینس ها و کسب و کارها به طور چشمگیری شبکه های بلاکچین مجاز را انتخاب میکنند، زیرا این امر به آنها این امکان را میدهد تا در هنگام شکل گیری شبکه ها محدودیت هایی را اعمال کنند و فعالیت های افراد مختلف شرکت کننده در نقش های مورد نظر را کنترل کنند.
به طورمثال، اگر یک شبکه بلاکچین برای مدیریت معاملات خود در محصولات کشاورزی از مبدا (مزرعه) تا مشتری نهایی (بازار) استفاده میشود، این فرایند شامل چندین تشکیلات میشود.
به عنوان مثال فرض کنید یک کشاورز یک گیاه دارویی پرورش میدهد که به بازارهای مختلف در سراسر جهان ارسال میکند. در این مورد، چندین طرف از مقامات گمرکی که محصولات را برای ورود به کشور مربوطه ترخیص میکنند تا شرکت های حمل و نقل که محصول را جابجا میکنند و متصدی انبار که باید محصول را در محدوده دمای مشخص نگهداری کنند، همه و همه در این معامله کشاورز یک عملکرد حیاتی و اما خاص را انجام میدهند که در این مورد، شبکه های مجاز ممکن است بهترین تناسب را ایجاد کنند.
کشاورز ممکن است یک قیمت و مبلغ خاصی را برای فروش محصولات خود به خریدار در آمریکا و یک قیمت با یک مبلغ دیگری را به خریداری در اروپا پیشنهاد دهد و معامله را ببندد؛ سایر نهادهایی که در این معامله درگیرند مانند متصدی انبار لزوماً نیازی به اطلاعات در مورد قیمت های توافق شده بین کشاورز و خریداران مختلف او را ندارند. آنها فقط ممکن است به اطلاعات محدودی مثل مشخصات کمی و کیفی، نیاز داشته باشند تا عملکرد خود را در پشتیبانی از چنین معاملاتی انجام دهند
جمع بندی و کلام آخر
در حالی که در گذشته بلاکچین عمومی و خصوصی محبوب ترین نوع بلاکچین بودند ، بلاکچین مجاز که یک راه وسط بین این دو راه را ارائه می دهد، از نظر استفاده درحال افزایش است زیرا امکان فعالیت های محدود حتی توسط فروشندگان و عرضه کنندگان خارجی را فراهم میکند.
