تفاوت توکن اتریوم مادر و توکنایز شده

امروز به مقاله تفاوت توکن اتریوم مادر و توکنایز شده میپردازیم. با تیم فیبوتک همراه باشید.

به طور خلاصه، هیچ تفاوتی بین ETH و WETH از منظر میزان ارزش وجود ندارد زیرا دومی صرفاً یک نسخه “پیچیده” از اولی است. برای ارزهای رمزپایه، یک توکن «توکنایز شده» چیزی نیست جز یک ظرف خالی که حاوی دارایی اصلی است. فرآیند بسته بندی به استفاده از دارایی غیربومی در هر بلاک چین کمک میکند.

آیا ETH و WETH با هم تفاوت دارند هستند؟

بله. WETH از چیزی پیروی میکند که به عنوان استاندارد ERC-20 شناخته میشود، در حالی که ETH از آن پیروی نمیکند. WETH به این دلیل ایجاد شد که ETH برای برنامه های مختلف DeFi امکان پذیر نبود. بنابراین، قرار دادن توکن ETH در یک استاندارد سازگار ERC-20 به این معنی است که میتوان آن را به راحتی در طیف گسترده ای از dApps استفاده کرد. همچنین، این بدان معنی است که کاربران میتوانند نسخه های خود را از توکن ها برای برنامه های DeFi سفارشی خود ایجاد کنند.

حال در مورد WETH معادل ETH است. این بدان معنی است که هیچ تفاوت قیمتی بین ETH و WETH وجود ندارد. بنابراین، اگر میخواهید از ETH خود برای شرکت در یک dApp سفارشی استفاده کنید، میتوانید به راحتی آن را به WETH در یک dApp مانند 1 اینچ تبدیل کنید و سپس به استفاده از آن ادامه دهید.
به یاد داشته باشید که ERC-20 یک استاندارد فنی برای صدور توکن در بلاک چین اتریوم است. این فقط ویژگی های توکن را دیکته میکند. یکی از مهم ترین جنبه های یک توکن ERC-20 این است که قابل تعویض است، به این معنی که یک توکن همیشه با یک توکن دیگر با همان ارزش قابل تعویض است.

اما چرا نمیتوانم به سادگی از ETH برای برنامه های کاربردی در اتریوم استفاده کنم؟

پاسخ در این واقعیت نهفته است که ETH قبل از ایجاد استانداردهای توکن راه اندازی شده است. این بدان معنی است که با ERC-20 سازگار نیست، و استفاده مکرر از آن را بسیار سخت تر میکند. بنابراین، برای رفع نیاز به شخص ثالث، میتوانید به سادگی ETH خود را به یک قرارداد هوشمند بفرستید و در ازای آن WETH دریافت کنید.

به یاد داشته باشید که ETH قابل تعویض است زیرا یک ارز دیجیتال است.

توکن های توکنایز شده چگونه کار میکنند؟

اکنون که تفاوت بین ETH و WETH را فهمیدیم، بیایید بفهمیم که توکن‌های پیچیده چگونه کار میکنند. هنگامی که میخواهید یک نسخه بسته بندی شده از هر توکن ایجاد کنید، معمولا دارایی بومی را به یک متولی متمرکز (به طور ایده آل یک قرارداد هوشمند) میفرستید. این نهاد متمرکز هر کسی است، از کیف پول multisig گرفته تا DAO و حتی یک قرارداد هوشمند (در مورد اتریوم). در اینجا نحوه کار این فرآیند آمده است.
بگذارید فرض کنیم که باید از WETH در اتریوم استفاده کنید. در این صورت، شما به سادگی کیف پول خود را در جایی که ETH خود را دارید به یک صرافی غیرمتمرکز، مانند 1 اینچ، متصل میکنید.

هنگامی که کیف پول خود را متصل کردید، به سادگی میزان ETH را که میخواهید به WETH تبدیل کنید، تعیین میکنید و سپس توکن ها را تعویض میکنید.

بنابراین، در ازای ETH که فروخته اید، WETH دریافت میکنید. شما میتوانید از آن در هر یک از برنامه های غیرمتمرکز که میخواهید استفاده کنید.

برای یک نهاد متمرکز، این امر به این معنا ساده است که به محض دریافت دارایی بومی، آن را میسوزانند و نسخه پیچیده شده آن را بر روی بلاک چین غیر بومی ضرب میکنند. هنگامی که کاربر میخواهد دارایی غیر بومی را برگرداند و آن را به دارایی اصلی خود تبدیل کند، به سادگی دارایی پیچیده شده را میسوزاند و دارایی بومی را در شبکه اصلی ضرب میکند.

صبر کنید، آیا توکن‌های توکنایز شده استیبل کوین نیستند؟

با توجه به اینکه نهاد متمرکز به ترتیب دارایی‌های بومی و غیربومی را استخراج و سوزانده است، این مکانیسم کاملاً شبیه به نحوه عملکرد استیبل کوین‌ها است. با این حال، یک تمایز اساسی که در اینجا باید به آن اشاره کرد این است که در مورد استیبل کوین ها، صادرکننده به راحتی میتواند دارایی های متناوب (غیر از خود فیات فیزیکی) را برای انتشار استیبل کوین داشته باشد. از سوی دیگر، با توکن های پیچیده شده امکان پذیر نیست. با این حال، ایده کاملاً مشابه است، بنابراین گیج شدن بسیار آسان است.

آیا ما به توکن های توکنایز شده نیاز داریم؟

پاسخ به آن یک بله قاطع است. برای فضایی غیرمتمرکز که هدف دنیای ارزهای رمزپایه ایجاد آن است، باید بتوانیم از محصولات مختلف در شبکه‌های مختلف به‌طور یکپارچه استفاده کنیم – درست مانند اینکه میتوانید پول (به طور بالقوه) را از یک بانک داخلی به یک بانک بین‌المللی منتقل کنید. آن را حمایت کن. در حالی که این قابلیت همکاری مطمئناً با نهادهای متمرکز درگیر آسان است، به دلیل شبکه بسیار عمیق‌تر مورد بحث، برای نهادهای مبتنی بر بلاک چین بسیار دشوار میشود.

داشتن قابلیت انتقال دارایی های بومی از یک شبکه به شبکه دیگر مطمئناً زمانی مفید است که کاربران نمیخواهند دارایی های خود را برای خرید دارایی های جداگانه بفروشند. فقط به کسی فکر کنید که ذخایر زیادی از بیت کوین دارد. برای استفاده از آن در اتریوم، ابتدا باید بیت کوین خود را به USDT بفروشند تا بتوانند از آن استفاده کنند. هنگامی که آنها USDT دارند، میتوانند به راحتی از آن برای شرکت در هر dApp مورد نظر خود استفاده کنند.

توکن های بسته بندی شده را میتوان به عنوان مشتقات در امور مالی سنتی در نظر گرفت، زیرا آنها قیمت دارایی پایه را دنبال میکنند. بنابراین، آنها 1:1 به دارایی متصل میشوند. در حالی که آنها تمام شباهت‌ها را با مشتقات سنتی به اشتراک نمی‌گذارند، لایه اضافه‌ای از قابلیت همکاری را برای کاربران درون اکوسیستم ارائه میکنند.
اتریوم تنها شبکه ای نیست که ایجاد و استفاده از توکن های پیچیده را ارائه میدهد. همچنین میتوانید توکن‌های پیچیده‌شده دارایی‌های غیربومی را در زنجیره هوشمند بایننس (BSC) ایجاد کنید.