Decentralized
غیرمتمرکز چیست؟
سازمان‌های غیرمتمرکز سازمان‌هایی هستند که برای اجرای قوانین و حفظ عملکرد به یک مرکز قدرت تکیه نمیکنند. در عوض، آنها متشکل از تصمیم گیرندگان متعدد با درجات قدرت یکسان یا قابل مقایسه بر بقیه سیستم هستند و برای رسیدن به یک برنامه اقدام مشترک بر مکانیسم های اجماع متنوعی تکیه میکنند. سازمان غیرمتمرکز یکی از دو نوع اصلی ساختار سازمانی است که دیگری سازمان های متمرکز هستند.
نمونه ای از چنین سیستمی کسب و کاری است که برای گسترش به امتیاز متکی است، که در آن افراد مایل مجاز به خرید حق امتیاز، افتتاح شعبه خود در شرکت و تصمیم گیری مستقل مدیریتی در رابطه با استخدام، سازماندهی گردش کار و غیره هستند.
یکی دیگر از نمونه‌های برجسته سیستم‌های غیرمتمرکز، ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت‌کوین (BTC) و اتریوم (ETH) هستند که توسط شبکه‌های گره‌های کامپیوتری مستقل پشتیبانی میشوند که از طریق الگوریتم‌هایی مانند اثبات کار (PoW) برای پردازش خطاناپذیر و یکنواخت به توافق دست می‌یابند. به دلیل عدم تکیه بر یک نقطه مرکزی از قدرت، سازمان های غیرمتمرکز قوی تر از همتایان متمرکز خود میشوند. برخلاف دومی، که در آن نقص نهاد حاکم، کل سازمان را از کار می‌اندازد، سیستم‌های غیرمتمرکز حتی زمانی که یک یا چند بخش از آنها متوقف میشوند، به کار خود ادامه میدهند. آنها همچنین دموکراتیک تر و کمتر مستعد سانسور هستند.
سازمان‌های غیرمتمرکز دارای معایبی نیز هستند که عمدتاً از فقدان چشم‌انداز واحد و تفکیک واضح مسئولیت‌ها ناشی میشود. این امر منجر به کاهش کارایی در مقایسه با یک سازمان متمرکز تک‌نگر میشود. این مشکل با این واقعیت نشان میدهد که در سال 2020، شبکه بیت‌کوین بیش از 70 تراوات ساعت برق مصرف کرد – قابل مقایسه با کل کشور شیلی – علی‌رغم اینکه میتوانست در هر ثانیه تنها 4 تا 7 تراکنش را پردازش کند.
