Decentralized Autonomous Organizations (DAO)
سازمان های غیرمتمرکز خودمختار (DAO) چیست؟
با پذیرش انبوه فناوری بلاک چین، شکل جدیدی از شرکت یا سازمان به طور فزاینده ای محبوب شده است. یک سازمان مستقل غیرمتمرکز یا DAO، شرکتی است که به شیوه ای غیرمتمرکز از طریق قراردادهای هوشمند مبتنی بر بلاک چین اداره میشود. ایده اصلی پشت DAO ها این است که به جامعه بزرگی از مشارکت کنندگان توانایی مشارکت در حکومت و توسعه آینده آن را بدهند.
DAO به لطف ترکیبی از قراردادهای هوشمند مختلف عمل میکنند، که به شرکت کنندگان اجازه میدهد تا در فرآیندهای تصمیم گیری در داخل سازمان، مشارکت مساوی داشته باشند. تصمیمات اتخاذ شده توسط جامعه ذینفعان شامل نحوه استفاده شرکت از منابع مالی و منابع است. برای اینکه برنامه ها و قوانین سازمان پذیرفته شود، درصدی از جامعه نیاز به همفکری دارند. این اجماع از طریق یک بلاک چین غیرمتمرکز و توزیع شده به دست می آید و هر DAO درصد مورد نیاز برای تصویب یک تصمیم را تعیین میکند.
در ابتدا، بیت کوین به عنوان اولین پروژه ای بود که به DAO نزدیک شد. با این حال، با معرفی بلاک چین اتریوم و قابلیت های قرارداد هوشمند آن، DAO شروع به تکامل کرد و به هدف نهایی شفافیت کامل و حاکمیت جامعه نزدیک تر شده اند.
ایده پشت سازمان های خودمختار غیرمتمرکز هنوز در حال توسعه شدید است، زیرا این یک پدیده نسبتاً جدید در دنیای تجارت است. تمایز مهمی که باید به آن اشاره کرد این است که DAO نمیتواند محصولات تولید کنند یا کد یا سخت افزار توسعه دهند. با این حال، DAO میتواند به راحتی پیمانکاران را برای انجام همه این خدمات به محض اینکه اجماع جامعه یک قرارداد استخدام را تایید کرد، استخدام کنند.
سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که کاملاً شفاف باشند تا کلیه عملیات مالی انجام شده توسط شرکت برای همه سهامداران و جامعه DAO قابل مشاهده باشد. قرارداد هوشمند و کد زیربنایی DAO نیز در دسترس عموم است. این سطح شفافیت برای مفهوم DAO ضروری است.
برنامه های غیرمتمرکز (DApps) نقش مهمی در فعالیت های پیرامون یک DAO دارند. DApp محصولات نرم افزاری هستند که با کمک قراردادهای هوشمند توسعه یافته اند و DAO ها اساساً انواع برنامه های غیرمتمرکز هستند. در حالی که برخی از DApp ها برای انجام عملکردهای مدیریت پول ایجاد میشوند، DAO ها به عنوان یک پلت فرم غیرمتمرکز برای تصمیم گیری اشتراکی طراحی شده اند.
یکی از تمایز مهمی که باید در نظر گرفته شود این است که به عنوان نرم افزار منبع باز، DAO ها میتوانند توسط هکرها هدف قرار گرفته و مورد سوء استفاده قرار گیرند. یکی از موارد معروف چنین سوء استفاده باگ با سازمانی به نام “The DAO” اتفاق افتاد که توسط گروهی از هکرها هدف قرار گرفت و بخش بزرگی از سرمایه آن به یک کپی DAO منتقل شد.
