Fraud Proof
اصطلاح Fraud Proof به چه معناست؟
اصطلاح «تقلب» به عنوان رفتار نادرستی که با هدف به دست آوردن مزیت غیرقانونی از طریق سلب حق از قربانی انجام میشود، تعریف میشود. کلاهبرداری مالیاتی، کلاهبرداری از کارت اعتباری، کلاهبرداری سیمی و بسیاری موارد دیگر همگی نمونه هایی هستند. رفتار متقلبانه میتواند توسط یک شخص، گروهی از افراد یا یک شرکت به طور کلی انجام شود. در دنیای بلاک چین، اصطلاح اثبات تقلب نشان‌دهنده یک روش فنی است که برای فعال کردن مقیاس‌پذیری زنجیره‌ای بلاک‌چین (به عنوان مثال، از طریق اشتراک‌گذاری یا بلوک‌های بزرگ‌تر) و در عین حال اطمینان از در دسترس بودن و صحیح بودن داده‌های روی زنجیره، حیاتی است. اثبات تقلب از مجموعه‌های خوش‌بینانه (ORs) استفاده میکند که دو عملکرد را انجام میدهند: کاهش هزینه‌ها و کاهش سطح تاخیر برای برنامه‌های غیرمتمرکز در شبکه بلاک‌چین.
برای پاداش دادن به عملکرد خوب، یک ترتیب‌دهنده مورد نیاز برای پردازش ORها باید کار خود را ضد تقلب ارائه کند. ترتیب‌دهنده‌ها برای اجرای مجموعه‌ها طبق قوانین اجماع، غرامت مالی دریافت میکنند و برای شکستن آنها با از دست دادن مدرک تقلب خود، جریمه مالی میشوند. اثبات تقلب در انتقال ایالتی به خوبی کار میکند، اما آنها بر یک فرض اساسی متکی هستند که همه داده های بلوک در دسترس هستند. اگر بلاک ماینر صرفاً هدر بلوک را بدون محتوای صحیح منتشر کند، نمیتوان تشخیص داد که نادرست است. علاوه بر این، حتی اگر 99٪ از داده ها قابل دسترسی باشد، 1٪ باقی مانده ممکن است برای تأیید اعتبار یک بلوک مورد نیاز باشد زیرا ما به در دسترس بودن کامل داده ها نیاز داریم. این یک نیاز جدی برای اعتبارسنجی بلوک است زیرا ممکن است داده ها به دلایل مختلف غیرقابل دسترس باشند، نه تنها گره های بدخواه. دشوار کردن در دسترس نبودن داده ها برای یک گره سرکش راه حل مناسبی است.
مقیاس بندی بلاک چین های عمومی نیاز به استفاده از اثبات تقلب و کدهای پاک کردن دارد. آنها به گره‌های سبک اجازه میدهند که خودشان تصمیم بگیرند که کدام بلوک‌ها را رد کنند، بدون اینکه نیازی به تکیه بر تعداد زیادی از گره‌های کامل قابل اعتماد باشند. حتی اگر بتوان از شواهد مختصری با دانش صفر برای تأیید صحت استفاده کرد، یک متجاوز/کلاهبردار با انتشار بلوک‌های غیرقابل دسترس و گنجاندن آنها در زنجیره باز هم یک مشکل بزرگ است، زیرا مانع از محاسبه کامل وضعیت یا سایر اعتبار رسان‌ها میشود. ساخت بلوک هایی که با بخشی از حالت که دیگر در دسترس نیست ارتباط برقرار میکنند.
شواهد تقلب نشان میدهد که یک انتقال وضعیت به اشتباه انجام شده است. مزیت اساسی اثبات تقلب این است که برای هر انتقال ایالتی مورد نیاز نیست، اما فقط زمانی که همه چیز اشتباه پیش میرود. در نتیجه، آنها از منابع محاسباتی کمتری استفاده میکنند و برای تنظیمات محدودشده مقیاس‌پذیری مناسب‌تر هستند. تعامل این پروتکل ها بزرگترین نقطه ضعف آنهاست: آنها یک “گفتگو” بین شرکت کنندگان متعدد برقرار میکنند. گفت و گو / تعامل / ارتباط مستلزم حضور طرفین است، به ویژه طرفی که ادعای کلاهبرداری دارد و به طرف های دیگر اجازه میدهد تا گفتگو را به طرق مختلف مختل کنند.
