Liquidity Mining چیست؟

مکانیزم یا فرآیندی که در آن شرکت‌کنندگان ارزهای دیجیتال را به استخرهای نقدینگی عرضه می‌کنند و بر اساس سهم خود از کل نقدینگی استخر، کارمزد و توکن‌هایی دریافت می‌کنند. این استخرها شامل نقدینگی به صورت جفت سکه یا توکن هستند که از طریق صرافی های غیرمتمرکز (DEX) قابل دسترسی هستند.
در امور مالی سنتی (TradFi)، کارگزاری‌ها و شرکت‌ها به عنوان بازارسازان، راه‌حل‌های خرید و فروش را برای سرمایه‌گذاران ارائه می‌کنند. آنها برای ریسک نگهداری دارایی ها برای تامین نقدینگی به بازار، و همچنین از طریق اسپرد بین قیمت پیشنهادی دارایی و قیمت پیشنهادی، سود کسب می کنند – یا به عنوان مثال، زمانی که یک سرمایه گذار می بیند که یک سهام خاص قیمت پیشنهادی 100 دلاری دارد و قیمت درخواستی 100.20 دلار، این نشان می دهد که بازارساز سهام را به قیمت 100 دلار خریداری کرده است و آنها را به قیمت 100.20 دلار می فروشد و سود 0.20 دلار به دست می آورد.
برخلاف صرافی های TradFi، DEX ها همیشه از طریق استفاده از AMM و استخرهای نقدینگی برای معامله در دسترس هستند. یک استخر نقدینگی پایه، بازاری را برای یک جفت دارایی خاص در یک DEX ایجاد می کند – یعنی UDSC/RIN. هنگامی که استخر ایجاد می شود، یک تامین کننده نقدینگی قیمت و نسبت اولیه را با ارجاع به بازار تعیین می کند تا عرضه برابر هر دو دارایی را تعیین کند. این مفهوم عرضه برابر هر دو دارایی برای همه تامین‌کنندگان نقدینگی دیگر که مایل به عرضه نقدینگی به استخر هستند، یکسان باقی می‌ماند.
تأمین‌کنندگان نقدینگی متناسب با میزان نقدینگی که به استخر نقدینگی عرضه می‌کنند، تشویق می‌شوند. هنگامی که تجارت تسهیل می شود، کارمزد تراکنش به طور متناسب بین تمام ارائه دهندگان نقدینگی توزیع می شود و قراردادهای هوشمند بر آنچه در استخر نقدینگی اتفاق می افتد، حاکم است، جایی که هر سوآپ دارایی که توسط قرارداد هوشمند تسهیل می شود، منجر به تعدیل قیمت می شود.

بازگشت به واژه نامه