آیا کاردانو واقعا قاتل اتریوم است؟

امروز به مقاله فهمیدن این که آیا کاردانو واقعا قاتل اتریوم است؟ میپردازیم. با تیم فیبوتک همراه باشید.

مفهوم «قاتل اتریوم» توسط پروژه‌های رمزنگاری بی‌شماری، شیلرها و پلتفرم‌های رسانه‌ای برای چندین سال مورد استفاده قرار گرفته است، اما بسیاری از سرمایه‌گذاران خرد صرفاً آنها را مسخره میکنند، زیرا اتریوم سلطان بلامنازع برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) باقی مانده است. هنگامی که یک پروژه تصمیم به ساخت یک برنامه بلاک چین میگیرد، اتریوم (ETH) همیشه ۹ بار از ۱۰ بار شبکه مورد استفاده بوده است.

اکنون، وقتی مسائل اعتماد بر کیف پول شما تأثیر میگذارد، وفاداری به سرعت از بین میرود. مشکلات مقیاس پذیری اتریوم دوباره زمانی شروع شد که امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) در سال 2020 در مرکز قرار گرفت و شبکه اتریوم را فلج کرد و کاستی های مقیاس پذیری آن را آشکار کرد. در سال 2021، نوبت توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) به رالی رسید و ترافیک بیشتری را به شبکه پرتراکم اتریوم اضافه کرد. این منجر به کارمزدهای گزاف gas برای تراکنش های منفرد به ارزش صدها دلار شده است که سرمایه گذاران را سردرگم کرده است.

همزمان با موفقیت DeFi و NFT، بسیاری از استارت‌آپ‌ها تصمیم گرفته‌اند یا ETH را برای شبکه‌های دیگر ترک کنند، از راه‌حل‌های لایه ۲ (L2s) استفاده کنند یا به چند زنجیره تبدیل شوند تا به کاربران خود اجازه دهند از هزینه‌های پایین و زمان پردازش سریع شبکه‌های دیگر لذت ببرند.

امروزه بیشتر زنجیره‌های برجسته لایه 1 (L1) برای حل سه‌گانه بلاک چین ایجاد شده‌اند که به عنوان مشکل مقیاس‌پذیری نیز شناخته میشود، که بیان میکند که مقیاس‌پذیری یک بلاک چین بدون به خطر انداختن دو ویژگی به همان اندازه مهم: امنیت و تمرکززدایی، بسیار دشوار یا غیرممکن است.
حراج‌های پاراچین Polkadot که از 11 نوامبر شروع میشود، کنفرانس سولانا Breakpoint (7-10 نوامبر در لیسبون، پرتغال)، و کنفرانس توسعه‌دهندگان Fantom (25 اکتبر، ابوظبی) تلاش زیادی برای قرار دادن زنجیره‌های خود به عنوان معتبرترین جایگزین اتریوم انجام خواهند داد.
بسیاری از پروژه‌های L1 که به چالش کشیده میشوند، تنها تعداد انگشت شماری میتوانند در واقع یک کندل برای اتریوم نگه دارند، حداقل از نظر ارزش بازار و اثرات شبکه. یکی از تهدیدات مشروع ETH، شاید حتی بزرگترین تهدید آن، Cardano (ADA) است. بسیاری بر این باورند که این پروژه طولانی در حال توسعه، با یکی از بنیانگذاران اتریوم در راس آن، هنوز وارث طبیعی در انتظار است. با این حال، پس از راه‌اندازی قرارداد هوشمند Guguen، قیمت ADA نسبتاً راکد باقی مانده است، در حالی که سایر زنجیره‌های L1 همچنان از نظر ارزش و پذیرش سر به فلک میکشند.
Cardano یکی از معدود بلاک چین های L1 است که از به خطر انداختن سایر ویژگی های خود به نفع مقیاس پذیری خودداری میکند. و مانند ETH، هیچ میانبر نمیگیرد، چشم‌انداز بزرگ مشابهی برای آینده دارد و توسط یک جامعه وسیع و وفادار پشتیبانی میشود. اما چقد طول میکشد؟

تاریخچه مختصر کاردانو و اتریوم

چارلز هاسکینسون، بنیانگذار کاردانو، یکی از بنیانگذاران اتریوم به همراه ویتالیک بوترین و گاوین وود از پولکادوت است. ظاهراً اختلاف نظر بین Vitalik و Hoskinson در مورد راه اندازی اتریوم به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی یا یک شرکت منجر به اخراج ویتالیک در سال 2014 شد.
هاسکینسون سپس تصمیم گرفت راه خود را ادامه دهد و یک شرکت ارز دیجیتال جدید به نام Input Output Hong Kong (IOHK) ایجاد کند که توسعه Cardano را راه اندازی کرد. با گذشت زمان، هاسکینسون با چندین نهاد دیگر مانند Emurgo برای ساخت پروژه کریپتو نزدیک به 100 میلیارد دلار همکاری کرده است.

کاردانو در مقابل اتریوم

از 21 اکتبر، ADA در حال حاضر چهارمین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار شده است. در همین حال، ETH همچنان جایگاه خود را به عنوان دومین بیت کوین با ارزش بازار 509.58 میلیارد دلار حفظ میکند که تقریباً هفت برابر بیشتر از ADA است.
آیا با چنین شکاف عظیمی در ارزش گذاری شبکه، آیا کاردانو واقعاً میتواند قاتل اتریوم باشد که طرفدارانش آن را به آن میگویند؟ بیایید جنبه های مختلف هر دو پروتکل را با هم مقایسه کنیم.

استراتژی توسعه

به نظر میرسد سبک توسعه اتریوم، مشارکت و باز بودن جامعه توسعه دهندگان منبع باز و رویکرد حرکت سریع و شکستن چیزها را که در فرهنگ استارت آپی فراگیر است، ترکیب میکند. این کار با چندین مزیت و چند مشکل همراه است. تنها با یک شروع دو ساله در برابر Cardano، اتریوم به لطف قابلیت‌های ICO خود توانست به سرعت عملکرد قرارداد هوشمند خود را گسترش دهد و یک بخش جدید و پررونق در صنعت بیت‌کوین ایجاد کند.
با این حال، سیستم اتریوم نیز با چندین باگ در وجود خود دست و پنجه نرم کرده است که برخی از آن‌ها باعث شده سرمایه‌گذاران شدیداً وارد شوند، مانند باگ DAO در سال 2016 که باعث دزدیده شدن 60 میلیون دلار ETH شد. در واقع، اتریوم حتی امروز هم همچنان شاهد مشکلاتی در کد خود است، که جدیدترین آنها زمانی بود که شبکه در آگوست گذشته به طور ناگهانی به دو زنجیره مجزا تقسیم شد و به دلیل سوء استفاده دیگری بود.
از سوی دیگر، مدل توسعه کاردانو، رویکرد «در اولین بار درست انجام دهید» را ترجیح میدهد، که بر تحقیقات دانشگاهی، بررسی همتایان و تأیید رسمی متکی است.

تحقیقات آکادمیک – یک رویکرد سیستماتیک برای ساختن یک بلاک چین و یافتن راه حل

بررسی همتایان – تمام کدهای آن قبل از استقرار توسط پانل های متخصص در این زمینه بررسی میشود

تأیید رسمی – تمام نرم افزارهای آن از نظر ریاضی تأیید میشوند و جایی برای حدس و گمان باقی نمیگذارند و از صحت رفتار نرم افزار اطمینان حاصل میکنند.

Cardano بر اصول سه پایه خود یعنی مقیاس پذیری، قابلیت همکاری و پایداری تمرکز دارد تا بتواند dApp های حیاتی برای ماموریت های دنیای واقعی را اجرا کند. این رویکرد لاک پشتی برای کاردانو به خوبی جواب داده است، همانطور که توسط جامعه بزرگ و پایگاه کاربرانی که در شش سال گذشته جمع آوری کرده است، مشهود است. با این حال، این روش سختگیرانه باعث عقب ماندن توسعه از سایر پروتکل‌ها نیز شده است، به طوری که حدود شش سال طول کشید تا قراردادهای هوشمند Cardano پس از تاریخ تأسیس آن فعال شود.

بسیاری از صاحبنظران شبکه L1 را «بیش از ارزش» خوانده‌اند، زیرا پروژه‌های کمتری در مقایسه با زنجیره‌های با ارزش بازار کوچک‌تر مانند پولکادوت و سولانا ساخته میشود. علاوه بر این، اتکای کاردانو به سیستم بررسی همتایان آکادمیک خود به طور فزاینده ای مورد تمسخر قرار میگیرد. حتی بوترین، که شبکه اتریومش به دلیل هزینه‌های gas و مسائل مربوط به مقیاس‌بندی دچار مشکل شده است، اوایل سال جاری با آنها برخورد ظریف و عجیبی داشت. همانطور که گفته شد، بیایید به برخی از نکات فنی برای مقایسه این دو پروژه نگاه کنیم.

مکانیسم اجماع

شبکه اصلی اتریوم، از امروز، هنوز یک مدل اجماع اثبات کار (PoW) را پیاده‌سازی میکند، که مستلزم استخراج تراکنش‌ها برای اضافه شدن به بلاک چین است. PoW به دلیل مصرف بالای انرژی و تاثیرات زیست محیطی آن به شدت مورد انتقاد قرار میگیرد، که آن را به عنوان یک سیستم عامل ناکارآمد و برای اجرای dApps ناپایدار میکند.
از سوی دیگر، ADA در حال حاضر یک مدل اجماع اثبات سهام (PoS) را پیاده‌سازی کرده است که ماینرها را با سهامداران جایگزین میکند و اعتبار تراکنش‌ها را با نیازهای انرژی کمتر انجام میدهد.
PoS در نهایت جایگزین بهتری برای بلاک چین های قرارداد هوشمند است که باعث میشود ADA در این جنبه از ETH جلوتر باشد. با این حال، اتریوم در حال حاضر در حال انتقال به ETH 2.0 مبتنی بر PoS است و پیش‌بینی میشود که ادغام آن در سال 2022 تکمیل شود. تا آن زمان، سیستم PoS ADA در بالای PoW ETH باقی میماند.

قرارداد هوشمند

کاردانو از مدل حسابداری خروجی تراکنش خرج نشده (eUTXO) استفاده میکند، یک ارتقاء به مدل UTXO بیت‌کوین با قابلیت‌های قرارداد هوشمند اضافه‌شده، که همچنین دارای پشتیبانی چند دارایی است و مشابه پول نقد عمل میکند. از سوی دیگر، اتریوم از مدل حساب/موجودی استفاده میکند، جایی که کوین ها در حساب‌های کاربری مشابه نحوه عملکرد یک بانک نگهداری میشوند.
مدل eUTXO Cardano ظاهراً قراردادهای هوشمند را ساده میکند و به سازندگان اجازه میدهد تا با تلاش کمتری نسبت به اتریوم برنامه های کاربردی ایجاد کنند.

با این حال، عملکرد قرارداد هوشمند Cardano اخیراً فعال شده است، به این معنی که حتی به اندازه ETH آزمایش نبردی ندارد. در واقع، در راه اندازی نسخه آزمایشی Minswap مبتنی بر Cardano مشکلاتی وجود داشته است. علاوه بر این، از اکتبر 2021 هیچ صرافی غیرمتمرکز شبکه اصلی (DEX) کاربردی وجود ندارد که در Cardano اجرا شود، اما ممکن است در چند هفته یا ماه آینده تغییر کند.
اگرچه کاستی هایی دارد، اما حداقل میدانیم که اتریوم کار میکند. تا زمانی که شاهد اجرای مقدار قابل توجهی از dapp ها در Cardano نباشیم، ETH از نظر قابلیت های قرارداد هوشمند برنده واضح است.

مقیاس پذیری

اتریوم مدت زیادی است که در تلاش برای حل مشکل مقیاس پذیری بوده است، اما اتریوم 2.0 یک ارتقاء چند ساله است. در حال حاضر، ETH همچنان روی PoW اجرا میشود، که هزینه‌های بالای gas و زمان پردازش کند را توضیح میدهد. در حالی که تیم توسعه‌دهنده اتریوم به دنبال پشتیبانی از تعداد زیادی از کاربران در شبکه است، رفع محدودیت‌های اندازه بلوک دشوار است زیرا افزایش تصادفی آن‌ها نیز تمرکززدایی را تهدید میکند. اندازه بلوک‌های بزرگ‌تر همچنین به نودها نیاز دارند که فضای ذخیره‌سازی بزرگ‌تری داشته باشند، که به طور موثر مانعی برای ورود ماینرهای کوچک ایجاد میکند.
از سوی دیگر، ADA به لطف چارچوب چند لایه ای خود که از یک لایه تسویه جداگانه و لایه محاسباتی برای تراکنش ها تشکیل شده است، گرفتار چنین مشکلاتی نیست (حداقل نه هنوز). لایه تسویه کاردانو (CSL) تراکنش ها را همانطور که در شبکه رخ میدهد تسویه میکند در حالی که لایه محاسباتی کاردانو (CCL) با پشتیبانی از ویژگی های قرارداد هوشمند به عنوان مغز شبکه عمل میکند.
از امروز، مشخص نیست که کدام پروتکل از نظر مقیاس‌پذیری برنده میشود، زیرا قراردادهای هوشمند کاردانو هنوز واقعاً محک نشده‌اند. تنها از نظر توان عملیاتی، 257 TPS ADA مطمئناً بر 15 TPS ETH برتری دارد، اما هر دو پروتکل در درجه اول به عنوان پلتفرم های dapp رقابت میکنند، نه پلت فرم های پرداخت.