امروز به مقاله آموزشی (توکن های بهادار چیست و STS چه کاربردی دارد؟) میپردازیم. با ما همراه باشید.
توکن های بهادار چیست؟
توکن بهادار یک دستگاه قابل حمل است که با ذخیره نوعی اطلاعات شخصی، هویت شخص را به صورت الکترونیکی احراز میکند. مالک، توکن امنیتی را به سیستم متصل میکند تا دسترسی به سرویس شبکه را فراهم کند. خدمات (STS) توکن های بهدار را صادر میکند تا هویت فرد را تأیید کند.
اصول اولیه توکن بهادار
توکن های بهادار در اشکال مختلفی وجود دارند، از جمله توکن های سخت افزاری که شامل تراشه ها (chips)، توکن های USB که به پورت های USB متصل میشوند و توکن های بلوتوث وایرلس یا کلیدهای الکترونیکی قابل برنامه ریزی که دستگاه ها را از راه دور فعال میکند (به عنوان مثال، برای دسترسی به ماشین یا ساختمان آپارتمان).
خدمات ثبت نام تک نیز از توکن های بهادار برای ورود کاربران به وب سایت های شخص ثالث استفاده میکند. توکن های قطع شده به هیچ وجه به رایانه یا شبکه متصل نیستند. بلکه کاربر، اطلاعات توکن را به صورت دستی وارد سیستم میکند. توکن هایی که متصل هستند به صورت الکترونیکی کار میکنند و پس از اتصال به طور خودکار اطلاعات را به شبکه منتقل میکنند.
نمونه واقعی یک توکن بهادار
ممکن است از یک توکن بهادار برای دسترسی به یک سیستم شبکه حساس مانند حساب بانکی استفاده کنید تا یک لایه امنیتی اضافی اضافه کنید. در این مثال، از توکن بهادار علاوه بر رمز عبور برای اثبات هویت صاحب حساب استفاده میشود.
همچنین، توکن بهادار اطلاعات را به منظور احراز هویت مالکان ذخیره میکنند. داشته باشد. بعضی از مدل های ذخیره سازی کلیدهای کریپتو گرافی، مش سرویس های رمزنگاری ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین است. بعضی ها از رمزهای عبور حساس به زمان استفاده میکنند که بین توکن و شبکه هماهنگ شده و در فواصل ثابت بازنشانی میشوند. دیگران از بیومتریک مانند داده های اثر انگشت استفاده میکنند تا اطمینان حاصل شود که فقط صاحب رمز امنیتی میتواند به اطلاعات محافظت شده دسترسی داشته باشد.
نقاط ضعف توکن های بهادار
مانند هر سیستم دیگری، توکن های بهادار بی عیب و نقص نیستند. اگر توکن گم شود یا به سرقت برود و یا در اختیار مالک نباشد، نمیتوان از آن برای دسترسی به سرویس استفاده کرد. با این حال، صاحب آن میتواند برای جلوگیری از گم شدن یا سرقت اقداماتی مانند قفل یا زنگ هشدار را انجام دهد و با استفاده از احراز هویت دو عاملی که نیاز به هر دو مورد در مالک دارد، میتواند این توکن را برای سارق بی فایده قرار داد (به عنوان مثال، کارت بانکی).
توکن های بهادار نیز میتوانند هک شوند. این زمانی اتفاق میافتد که مالک ناخواسته اطلاعات حساس را به ارائه دهنده غیر مجاز ارائه میدهد و سپس اطلاعات را به شبکه امن وارد میکند. این به عنوان کلاهبرداری شخص ثالث شناخته میشود. هر شبکه متصل به اینترنت در برابر چنین حمله ای آسیب پذیر است.
