توکن قرار دادی (SAFT) چیست و چه کاربردی دارد؟

توکن قراردای چیست ؟

امروز به مقاله آموزشی ( توکن قراردادی چیست و چه کاربردی دارد؟ ) میپردازیم. با تیم فیبوتک همراه باشید.

توکن قراردادی (SAFT) یک قرارداد سرمایه گذاری است که توسط توسعه دهندگان ارزهای دیجیتال به سرمایه گذاران معتبر ارائه میشود. از آنجا که SAFT ها اوراق بهادار محسوب میشوند، این توکن ها باید با مقررات اوراق بهادار مطابقت داشته باشند.

افزایش سرمایه از طریق فروش ارز دیجیتال به چیزی فراتر از ایجاد بلاک چین نیاز دارد. سرمایه گذاران میخواهند بدانند در حال ورود به چه موضوعی هستند، آیا ارز قابل اجرا خواهد بود یا خیر و آیا از نظر قانونی از آنها محافظت میشود؟

در حالی که یک شرکت تصمیم به جمع آوری پول از طریق ارزهای رمزنگاری شده میگیرد، میتواند با استفاده از یک چارچوب رسمی برای ورود به بازارهای مالی جهانی، از قوانین بین المللی، فدرال و ایالتی پیروی کند. یکی از راه های این کار استفاده از SAFT است.

درک توکن قراردادی (SAFT)

SAFT نوعی قرارداد سرمایه گذاری است. آنها به عنوان راهی برای کمک به سرمایه گذاران جدید ارزهای دیجیتال بدون نقض مقررات مالی ایجاد شده اند، به ویژه مقرراتی که هنگام سرمایه گذاری به عنوان یک اوراق بهادار در نظر گرفته میشود.

سرعت رشد ارزهای رمزنگاری شده بسیار سریعتر از سرعت رسیدگی تنظیم کنندگان به مسائل حقوقی است. در سال 2017 بود که کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) راهنمایی های قابل توجهی در مورد اینکه آیا فروش پیشنهاد اولیه کوین (ICO) یا سایر توکن ها همان فروش اوراق بهادار است، ارائه کرد.

یکی از مهمترین موانع نظارتی که یک شرکت رمزنگاری جدید باید از آن عبور کند، تست Howey است. دادگاه عالی ایالات متحده این امر را در سال 1946 در رای خود در مورد کمیسیون اوراق بهادار و بورس علیه W. J. Howey Co. ایجاد کرد که تعیین میکند آیا یک معامله یک اوراق بهادار محسوب میشود یا نه.

مقررات SAFT

از آنجا که بعید است توسعه دهندگان ارزهای دیجیتال در حقوق اوراق بهادار مسلط باشند و به مشاوره مالی و حقوقی دسترسی نداشته باشند، نقض مقررات برای آنها آسان است. توسعه SAFT یک چارچوب ساده و ارزان ایجاد میکند که مشاغل جدید میتوانند از آن برای جمع آوری کمک های مالی استفاده کنند در حالی که از نظر قانونی مطابق هستند.

وقتی شرکتی SAFT را به سرمایه گذار میفروشد، وجوهی را از آن سرمایه گذار میپذیرد اما کوین یا توکنی را نمیفروشد و پیشنهاد و مبادله نمیکند. در عوض، سرمایه گذار مستنداتی را دریافت میکند که نشان میدهد در صورت ایجاد ارز رمزنگاری شده یا محصول دیگر، به سرمایه گذار دسترسی داده میشود.

توکن های قراردی آتی در مقابل توکن های قراردادی ساده

SAFT با یک توافقنامه ساده برای ارزش خالص در آینده (SAFE) متفاوت است ، که به سرمایه گذارانی که پول نقد را در یک شرکت نوپا سرمایه گذاری می کنند اجازه می دهد تا بعداً آن سهام را به حقوق صاحبان سهام تبدیل کنند. توسعه دهندگان از وجوه حاصل از فروش SAFT برای توسعه شبکه و فناوری مورد نیاز برای ایجاد یک توکن کاربردی استفاده می کنند و سپس این توکن ها را در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهند با این انتظار که بازاری برای فروش این توکن ها وجود داشته باشد.

از آنجا که SAFT یک ابزار مالی غیر بدهی است، سرمایه گذارانی که SAFT را خریداری میکنند با این احتمال روبرو هستند که در صورت شکست سرمایه گذاری، پول خود را از دست میدهند و هیچ گونه توسلی ندارند. این سند فقط به سرمایه گذاران اجازه میدهد که در این سرمایه گذاری سهم مالی داشته باشند، به این معنی که سرمایه گذاران در معرض همان ریسک شرکت قرار دارند که گویی یک SAFE خریداری کرده اند.