Byzantine Generals’ Problem چیست؟
مسئله ژنرال های بیزانسی یک آزمایش فکری است که به یک سوال کلیدی علم کامپیوتر می پردازد: آیا امکان ایجاد یک اجماع در یک شبکه کامپیوتری متشکل از گره های مستقل و جغرافیایی توزیع شده وجود دارد؟
این مشکل در سال 1982 توسط محققان موسسه تحقیقات بین المللی SRI پیشنهاد شد.
در ادامه آمده است: تعدادی از سرداران بیزانسی در حال محاصره شهری هستند. آنها فقط می توانند از طریق ارسال پیام رسان به یکدیگر ارتباط برقرار کنند. ژنرال ها باید بر سر یک برنامه اقدام مشترک به توافق برسند: حمله به شهر یا عقب نشینی. با این حال، برخی از ژنرال ها خائن هستند و فعالانه علیه ایجاد اجماع تلاش می کنند. تعداد و هویت آنها مشخص نیست.
سوال مطرح شده توسط این مشکل این است که ژنرال ها باید از چه الگوریتم تصمیم گیری برای طراحی یک برنامه مشترک استفاده کنند – صرف نظر از دخالت خائنان – و آیا اصلا چنین الگوریتمی وجود دارد یا خیر.
بر اساس تحلیل خود محققین، چنین سیستمی واقعاً امکان پذیر است، اما تعداد ژنرال های وفادار باید از دو سوم بیشتر باشد. مثلاً در شرایطی با سه ژنرال که یکی از آنها خیانتکار است، وفاداران هرگز نمی توانند تضمین کنند که بتوانند به اجماع برسند.
این مشکل برای ارزهای دیجیتال بسیار مرتبط است، زیرا در اصل، سیستم‌های کامپیوتری توزیع شده هستند: آنها از گره‌های پردازش تراکنش تشکیل شده‌اند که مستقل از یکدیگر و هر مرجع مرکزی هستند و فقط می‌توانند از راه دور ارتباط برقرار کنند. آنها «عمومی» هستند که باید در مورد اینکه کدام تراکنش ها و چه زمانی انجام شده است به اجماع برسند.
گره ها پتانسیل ارائه داده های معیوب در مورد تراکنش ها را به صورت انتخابی یا تصادفی دارند و اطلاعات آنها باید مرتب شود. بیت کوین (BTC) و سایر ارزهای دیجیتال این مشکل را از طریق راه حل های فنی مانند الگوریتم های اثبات کار و اثبات سهام حل می کنند.