گاهی اوقات سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال بر اساس اندازه نسبی دارایی هایشان طبقه بندی میشوند. سرمایه گذاران کوچک (کسانی که دارایی بسیار اندکی از یک ارز معین، یا یک پرتفوی کلی کوچک دارند) گاهی اوقات به عنوان مینو یا ماهی شناخته میشوند. در انتهای دیگر مقیاس، آنهایی که دارای ذخایر ارزهای دیجیتال بزرگ هستند به عنوان نهنگ شناخته میشوند.
کریپتو دلفین‌ها بین این دو طبقه‌بندی قرار میگیرند: آن‌ها دیگر در زمره کوچک‌ترین بازیگران ارزهای دیجیتال به حساب نمی‌آیند، اما هنوز دارایی آنقدر بزرگ جمع‌آوری نکرده‌اند که در زمره بزرگ‌ترین‌ها قرار بگیرند.
برخلاف دلفین‌ها، حرکات نهنگ‌های کریپتو اغلب توسط جامعه کریپتو نظارت میشود. داستان‌های فراوانی در مورد نهنگ‌های رمزنگاری شده که مبالغ هنگفتی از پول را جابه‌جا میکنند، به‌ویژه در سراسر بلاک چین بیت‌کوین وجود دارد. این داستان ها اغلب برای نشان دادن یکی از مزیت های اصلی بیت کوین استفاده میشوند: کارمزد تراکنش بسیار پایین. گاهی اوقات گزارش میشود که نهنگ‌های کریپتو صدها هزار دلار بیت‌کوین را تنها با چند دلار کارمزد جابه‌جا کرده‌اند.