اصطلاح FATF Travel Rule به چه معناست؟
قانون سفر گروه ویژه اقدام مالی (FATF)، به یک به‌روزرسانی دستورالعمل نظارتی به توصیه 16 آن اشاره دارد که در سال 2019 به عنوان بخشی از استانداردهای FATF برای مبارزه با موارد پولشویی ارز دیجیتال و تأمین مالی تروریسم (AML/CFT) اجرا شد. قانون سفر FATF که برگرفته از قانون رازداری بانکی ایالات متحده (BSA) است، کشورها را موظف میکند که اطمینان حاصل کنند که ارائه دهندگان خدمات دارایی مجازی داخلی (VASPs)، مانند صرافی های ارز دیجیتال و پلت فرم های نگهبانی، ابزارهای لازم اشتراک گذاری با VASP های طرف معامله در زمان انتقال برای تراکنش های بیش از 1000 دلار را برای تسهیل اطلاعات شخصی اجرا میکنند.
این اجازه میدهد تا سازمان های دولتی توانایی جمع آوری داده ها را از هر کاربری که تراکنش های مالی به ارزش بالای 1000 دلار انجام میدهد، جمع آوری کنند. برخی از اطلاعات جمع آوری شده شامل نام کاربر، شماره حساب و جزئیات حساب هایی است که پول خود را به آن ارسال میکنند. الزامات اضافی نیاز به مدرک نشانی، هویت، تاریخ و محل تولد و سایر موارد را پوشش میدهد.
بر اساس همین قاعده، VASPها و سایر مؤسسات مالی موظفند اطلاعات را با یکدیگر به اشتراک بگذارند، به ویژه در معاملاتی که تحت پوشش آستانه آن هستند. آنها همچنین مسئول اصلی اطمینان از صحت و به روز بودن اطلاعات ارسال شده به سایر شرکت کنندگان هستند. این مقررات هر موسسه مالی یا شرکت ارز دیجیتال را به عنوان ارائه دهنده خدمات دارایی مجازی (VASP) تعریف میکند.