ارز فیات چیست؟
اگر در حال شروع به کار در دنیای ارزهای دیجیتال هستید، ممکن است اصطلاح «فیات» را اغلب شنیده باشید. تعریف پول فیات یا ارز فیات پولی است که دولت آن را به عنوان ارز قانونی تلقی کرده یا تأیید کرده است که از آن حمایت میکند. تعریف فرهنگ لغت “فیات” صرفاً یک دستور معتبر یا دلخواه است. بنابراین، دولت دستوری صادر میکند که ارزهای USD، GBP، INR، EUR یا سایر ارزهای جهانی برای پرداخت بدهی‌های دولتی و خصوصی قانونی پذیرفته شده است.
سیستم پولی فیات
پول فیات توسط سیستم های ذخایر دولت، خزانه داری و بانک مرکزی صادر میشود تا در گردش آزاد شود. پول فیات توسط طلا یا نقره پشتیبانی نمیشود، بلکه توسط دولت هایی که پول را ضرب و توزیع میکنند، حمایت میشود. این میتواند خطرناک باشد زیرا کشورها تمایل به چاپ بیش از حد پول برای تحریک اقتصاد خود دارند که در نتیجه تورم ایجاد میشود. ارز فیات به دولت ها این قدرت را میدهد که سیاست هایی را برای کنترل مواردی مانند عرضه، نقدینگی و نرخ بهره اجرا کنند.
عرضه پول فیات و طبقه بندی آن
انواعی از عرضه پول فیات وجود دارد که در علم اقتصاد به آنها “M” گفته میشود. چهار طبقه‌بندی عرضه پول در زیر وجود دارد که از نقدشوندگی‌ترین تا کم‌نظیرترین طبقه‌بندی میشوند:
M1 – اینها سکه ها و اسکناس های فیزیکی هستند که در اقتصاد کشور شما در گردش هستند، و همچنین پول آماده برای استفاده از طریق رسانه های دیگر مانند کارت های نقدی و حساب های جاری.
M2 – این شامل همه چیز در M1 میشود، اما چیزهایی مانند سپرده های پس انداز و وجوه متقابل را اضافه میکند که میتوانند نسبتاً سریع به پول نقد تبدیل شوند.
M3 – این شامل همه چیز از M1 و M2 میشود، اما سپرده های مدت دار بزرگ و وجوه بازار پول نهادی را اضافه میکند که نقدشوندگی کمتری دارند.
M4 – این دسته شامل تمام پول نقد و همچنین تمام حساب های بانکی است.
تفاوت ارز فیات و ارز دیجیتال
برخلاف ارز فیات، ارز دیجیتال غیرمتمرکز است. این بدان معناست که هیچ مقام پولی یا کشوری توزیع یا استفاده از ارز را تایید نکرده و یا نظری در مورد آن ندارد. کریپتوکارنسی هیچ صورت حساب فیزیکی یا سکه ای ندارد اما در عوض کاملا دیجیتالی است. ارز دیجیتال پولی قانونی نیست (در همه کشورها به جز السالوادور در زمان نگارش مقاله) و نمیتوان از آن در بسیاری از مکان ها به عنوان وسیله پرداخت استفاده کرد.
تفاوت های اصلی بین ارز فیات و ارز دیجیتال را در اینجا مقایسه میکنیم:
ارز فیات توسط یک نهاد مرکزی (دولت) کنترل و حمایت میشود. برای کلیه معاملات تجاری و شخصی به عنوان مناقصه قانونی تلقی میشود.
ارز دیجیتال یک دارایی کاملا دیجیتال و غیرمتمرکز است. این ارز متعلق به هیچ دولتی نیست و در عوض یک ارز جهانی است که هر کسی ممکن است از آن استفاده کند. توسط هیچ دولتی پشتیبانی نمیشود و در عوض عرضه آن توسط یک الگوریتم (مانند اثبات کار) انجام میشود میشود.
ارز دیجیتال فیات در مقابل ارز دیجیتال
در بسیاری از نقاط جهان، تراکنش‌های بدون نقد به امری عادی تبدیل شده‌اند. فیات دیجیتال به اصلی ترین راه تجارت بسیاری از مردم تبدیل شده است. اکنون بسیاری از دولت ها در حال بررسی عرضه یک ارز کاملا دیجیتالی هستند که احتمالاً مبتنی بر بلاک چین است. این ارزها به عنوان ارزهای دیجیتال بانک مرکزی یا CBDC شناخته میشوند. این ارزها از ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین الهام گرفته‌اند، اما بسیار متفاوت‌اند زیرا متمرکز هستند و ارزش آنها همچنان توسط سیاست پولی دولت کنترل میشود.
آیا ارز دیجیتال نسبت به فیات برتری دارد؟
ارزهای دیجیتال میتوانند جایگزین ارزهای فیات در همه کاربردها شوند. کریپتو را میتوان به عنوان ذخیره ارزش، وسیله مبادله و واحد حساب استفاده کرد. ارز دیجیتال و مالی غیرمتمرکز نیاز به واسطه های گران قیمت و ناکارآمد مانند بانک ها را برطرف میکند. علاوه بر این، ارزش یک ارز دیجیتال مانند فیات توسط دولت تعیین نمیشود. ارز دیجیتال دفتر کل غیرقابل اعتماد را جایگزین سوابق قدیمی میکند که هر کاربر به آن دسترسی دارد.
با این حال، بسیاری از ارزهای دیجیتال با مواردی مانند سرعت تراکنش و مصرف انرژی بالا مشکل دارند. فن آوری جدید به سرعت در حال پیشرفت است تا این مشکلات را پوشش دهد تا سیستم مالی ایجاد کند که از هر نظر بهتر از فیات باشد.