Hard Fork (Blockchain) چیست؟

هارد فورک رویدادی است که در آن یک بلاک چین به دو بلاک چین مجزا که موازی با یکدیگر هستند، تقسیم می‌شود که هر کدام دارای پارامترهای متفاوتی از زنجیره قبلی مشترک هستند.
فورکینگ سخت سازگاری رو به جلو دارایی های رمزنگاری شده را می شکند. بنابراین، حتی اگر تاریخچه و پارامترهای تراکنش قبل از هارد فورک یکسان باشد، تاریخچه هر دو شبکه پس از رویداد از یکدیگر جدا می شود و هر گونه فعالیت بیشتر فراتر از فورک روی دیگری منعکس نمی شود. هارد فورک‌ها می‌توانند به‌طور تصادفی از باگ‌ها/خطاهای موجود در بلاک چین ایجاد شوند یا عمداً (به دلیل اختلاف نظر در جامعه ارزهای دیجیتال) انجام شوند.
هارد فورک ها رویدادهای مهمی هستند و در درجه اول از قبل برای یک جامعه ارزهای دیجیتال پخش می شوند. آنها موضوع بحث‌ها و بحث‌های عمده در جامعه کریپتو هستند، زیرا جامعه تلاش می‌کند تا شایستگی و معایب اصلاح یک ویژگی خاص یک پروژه (عمدتاً اندازه بلوک، پاداش‌ها، سقف سخت و غیره) را بیابد.

به عنوان مثال، پیشنهاد هارد فورک بیت کوین در سال 2017 برای افزایش اندازه بلوک آن از 1 مگابایت به 8 مگابایت برای تراکنش های سریع تر و بیشتر با مخالفت شدید اکثریت جامعه مواجه شد.
در نتیجه، بخشی از جامعه جدا شد و بیت کوین کش (BCH) را تشکیل داد. از آن زمان این ارز رمزنگاری هارد فورک های خود را داشته است، یکی که بیت کوین کش ABC (BTCA) و بیت کوین SV (BSV) را به ارمغان آورد، و آخرین فورک سال 2020 که منجر به ایجاد زنجیره جدیدی به نام بیت کوین کش نود (BCHN) شد که بخش عمده ای از BTCA را در اختیار گرفت.
در همین حال، اتریوم در سال 2016 پس از اکسپلویت تکراری DAO که زنجیره اصلی را ترک کرد و به عنوان Ethereum Classic عمل کرد، یک هارد فورک کاملاً مستند داشت. در سال 2020، اتریوم پس از اینکه توسعه دهندگان آن ارتقاهای برنامه ریزی نشده را به درستی به جامعه و ارائه دهندگان زیرساخت خود منتقل نکردند، دچار یک هارد فورک غیرمنتظره، اما جزئی شد، که باعث شد شرکت هایی مانند ارائه دهنده زیرساخت Infura نرم افزارهای قدیمی و متناقض را اجرا کنند.

 

بازگشت به واژه نامه