Hashed Timelock Contract (HTLC) چیست؟

قرارداد قفل زمانی هش شده (HTLC) یک ویژگی متمایز به شکل یک امان با زمان قفل است که عمدتاً هنگام ایجاد قراردادهای هوشمند استفاده می شود که سازندگان را قادر می سازد کانال های پرداخت را تغییر دهند.
در اصطلاح اولیه، توافقی است که در آن رسید باید قبل از یک تاریخ یا مهلت از پیش تعیین شده توسط گیرنده یا ذینفع تایید شود و در صورت عدم انجام آن، گیرنده توانایی مطالبه پرداخت را از دست می دهد. گیرنده باید قبل از مهلت پرداخت را تایید کند.

دو اصطلاح اصلی وجود دارد که باید در قرارداد قفل زمانی هش شده بدانید:

Timelock – عملکردی است که هرگونه تراکنش از وجوه قرارداد را محدود می کند تا زمانی که گیرنده پرداخت را قبل از یک زمان از پیش تعیین شده تأیید کند. این با استفاده از دستورات بیت کوین فعال می شود. اگر این کار انجام نشود، طرف پرداخت کننده می تواند درخواست بازپرداخت کند.
Hashlocks – این یک عبارت عبور برای مطالبه وجوه است. گیرنده باید مرحله صحیح را برای دسترسی به وجوه وارد کند.

ویژگی قرارداد قفل زمانی هش شده برای انتقال ایمن از طریق کانال های دو طرفه و مسیریابی استفاده می شود، عملکرد قرارداد بدون هیچ گونه اعتمادی از طرف هیچ یک از طرفین انجام می شود.

 

قرارداد هش تایملاک چگونه کار می کند؟

قفل‌های هش و قفل‌های زمانی، محوری‌ترین و مهم‌ترین مؤلفه‌هایی هستند که در هنگام تنظیم قرارداد وارد عمل می‌شوند.

در مرحله اول، طرف پرداخت کننده یک مرحله کد یا رمز عبور ایجاد می کند و کد را هش می کند. این به عنوان فاز قفل هش شناخته می شود که مکانیسم محدود کننده است. هش تا زمانی که تراکنش نهایی انجام شود محافظت می شود.

در مرحله بعد، مکانیسم قفل زمانی با تنظیم مجموعه ای از قفل های زمانی برای محدود کردن تراکنش های آینده استفاده می شود. یکی از قفل های زمانی به نام Check Lock Time verify می باشد. این یک زمان پایه برای آزاد کردن و محدود کردن وجوه تعیین می کند. قفل زمانی بعدی به عنوان Check Sequence Verify شناخته می شود، این قفل زمانی تعداد قفل های ایجاد شده را برای کمک به نهایی کردن تراکنش نگه می دارد.

اعمال قرارداد هش تایملاک
HTLC عمدتاً در شبکه لایتنینگ بیت کوین استفاده می شود تا به کاربران اجازه دهد از طریق کانال های متصل به یکدیگر تراکنش کنند. مسئله اصلی که کاربران در تراکنش های p2p با آن مواجه هستند اعتماد است. این مشکل با استفاده از قرارداد هشد تایملاک حل می‌شود، زیرا نیازی به اعتماد هیچ یک از طرفین ندارد. این به دو کاربر اجازه می دهد بدون اینکه مستقیماً از طریق یک کانال پرداخت به یکدیگر متصل شوند – فرآیندی که به عنوان مسیریابی شبکه شناخته می شود. HTLC سایر کاربران را قادر می‌سازد تا به تراکنش کمک کنند و قفل هش و قفل زمانی مانع از ممانعت سایر کاربران از تراکنش می‌شوند.
مزایای
کاهش ریسک
مشکل اصلی که HTLC حل می کند، ریسک تراکنش است. این قرارداد از طریق مکانیسم‌های قفل هش و قفل زمانی، ریسک طرف مقابل را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

مبادلات اتمی
به عبارت دیگر، این سوآپ ها قراردادهای هوشمندی هستند که نیاز به هرگونه واسطه یا مبادله را با کمک قراردادهای قفل زمانی هش شده از بین می برند.

تاخیرهای کاهش یافته
با کمک مکانیسم قفل زمانی، قراردادها در یک مهلت از پیش تعیین شده تسویه می شوند که احتمال تاخیر در تسویه قراردادها را از بین می برد.

 

بازگشت به واژه نامه