Isolated Margin چیست؟
این حالت برای معامله‌گرانی مفید است که می‌خواهند موقعیت‌های سوداگرانه داشته باشند، و در مواردی که احتمال نادرست بودن حدس و گمان آنها وجود دارد. در چنین شرایطی، کاربر در مقایسه با حالت مارجین متقاطع محافظت بهتری خواهد داشت زیرا به جای کل موجودی مارجین، تنها موجودی حاشیه ایزوله آنها با انحلال مواجه می شود. نقطه ضعف استفاده از حاشیه ایزوله این است که قرار گرفتن در معرض شما به یک موقعیت در یک بازار خاص محدود می شود.
به عنوان مثال، فرض کنید بن یک موقعیت کوتاه در ETH به ارزش 2000 دلار با اهرم 5 برابری وارد می کند. کل موجودی مارجین او معادل 2000 دلار است، اما بن فقط حاضر است 500 دلار برای این موقعیت خاص ریسک کند، زیرا شرایط بازار بی ثبات است و در مورد مسیری که ETH در پیش خواهد گرفت، نامشخصی وجود دارد. بن حاشیه ایزوله شده برای این موقعیت را 500 دلار تعیین می کند. اگر قیمت ETH یک چرخش غیرمنتظره به سمت بالا داشته باشد و بن منحل شود، او حداکثر 500 دلار برای این موقعیت خاص ضرر خواهد کرد.
هنگامی که صحبت از کاربرانی می شود که سبدهای متنوعی را شامل موقعیت هایی با سطوح مختلف ریسک نگه می دارند، حاشیه ایزوله نیز بسیار مفید است. برخلاف استفاده از حالت حاشیه متقاطع که وجوه کامل کاربران را در موقعیت‌های مختلف آنها پخش می‌کند، حالت حاشیه ایزوله از ریسک انحلال در بسیاری از موقعیت‌ها جلوگیری می‌کند. این به دلیل حاشیه‌های مستقل (یا کیف پول‌های جداگانه در حال ایجاد) برای هر موقعیت امکان‌پذیر است.
پلتفرم‌ها معمولاً به کاربران اجازه می‌دهند حاشیه تخصیص داده‌شده برای هر یک از موقعیت‌های خود را تنظیم کنند، و همچنین حاشیه‌ها را به صورت مداوم تنظیم کنند.