Large Cap چیست؟
ارزهای دیجیتالی که دارای ارزش بازاری بیش از 10 میلیارد دلار هستند، توکن های بزرگ نامیده می شوند. ارزش بازار توکن یک پروژه را می توان با ضرب قیمت ارز در عرضه در گردش آن محاسبه کرد.
چگونه می توان ارزش بازار یک توکن را محاسبه کرد؟
فرض کنید یک توکن AAA دارای عرضه 20000 است و قیمت یک توکن 0.20 دلار است. بنابراین ارزش بازار آن چقدر خواهد بود؟
ارزش بازار = 20000 توکن x 0.20 دلار هر کدام = 4000 دلار
ارزش بازار AAA 4000 دلار است.
با فرض اینکه ارزش بازار AAA 10 میلیارد دلار یا بیشتر باشد، آن را یک Large Cap می نامند.
به طور معمول، پروژه های بزرگ دارای سابقه طولانی در بازار هستند. این آنها را به گزینه سرمایه گذاری مطمئن تری برای سرمایه گذاران تبدیل می کند.
Large Cap vs Small Cap
بر اساس ارزش بازار، توکن های رمزنگاری را می توان به سه دسته بزرگ، متوسط و کوچک طبقه بندی کرد. یکی از اهداف این دسته بندی این است که سرمایه گذاران بدانند در چه چیزی سرمایه گذاری می کنند.
در فضای کریپتو، یک توکن بزرگ متعلق به یک پروژه شناخته شده و محبوب است که معمولاً به دسته ۲۵ برتر تعلق دارد. اینها معمولاً محبوب ترین پروژه ها در صنعت کریپتو و بلاک چین با یک جامعه قوی هستند. علاوه بر تاریخ طولانی، یک پروژه بزرگ قادر به مدیریت حوادث نامطلوب است.
پروژه ای با ارزش بازار سرمایه بین 3 تا 10 میلیارد دلار در زمره پروژه های با سرمایه متوسط طبقه بندی می شود. به طور معمول، پروژه‌های با سقف متوسط درصد رشد بیشتری در مقایسه با سقف بزرگ دارند. با این حال، آنها تمایل به فرار بیشتری دارند.
پروژه ای با ارزش بازار بین 300 تا 2 میلیارد دلار معمولاً یک پروژه کوچک است. پتانسیل رشد بیشتری دارد اما به تغییرات کلان اقتصادی حساس است.
چرا توکن های رمزنگاری بزرگ سرمایه گذاران را جذب می کنند؟
ارزش بازار یک پروژه زمینه زیادی را به سرمایه گذاران می دهد. در حالی که هر پروژه متفاوت است، ارزش بازار به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا وضعیت مالی و اعتماد جامعه ارزهای دیجیتال را در یک پروژه خاص بهتر قضاوت کنند.
در مقایسه با توکن‌های کوچک یا متوسط، توکن‌های بزرگ ممکن است به دلیل مدل تجاری گسترده پروژه مرتبط ترجیح داده شوند. این کار عملکرد سازگارتر را ارتقا می دهد و به طور کلی به این معنی است که پروژه کمترین حساسیت را به اخبار و رویدادهای کوچک خواهد داشت. در نتیجه، توکن های بزرگ دارای نوسان کمتری هستند و سرمایه گذاران بیشتری را جذب می کنند.
پاداش دادن دلیل دیگری برای سرمایه گذاری در توکن های بزرگ است. با افزایش قیمت ها، سرمایه گذاران نیز از سود بهره ای که توسط چنین پروژه هایی ارائه می شود، بهره مند می شوند.
وقتی صحبت از عملیات می شود، پروژه های بزرگ شفاف تر و معتبرتر هستند. سرمایه گذاران می توانند به اطلاعات مربوط به پروژه دسترسی داشته باشند که به آنها امکان تصمیم گیری آگاهانه را می دهد. به طور مشابه، وقتی صحبت از شرکت‌های سهامی عام می‌شود، باید صورت‌های مالی دوره‌ای را به سرمایه‌گذاران خود ارائه دهند.
از سوی دیگر، شرکت های با سرمایه کوچک، به شدت بر اهداف تجاری تمرکز می کنند. اگرچه آنها پتانسیل رشد سریع را دارند، اما عمدتاً متغیر است. این باعث می‌شود سهام‌های با سقف کوچک فرار و نسبت به بادهای مخالف حساس‌تر شوند.