Nominators چیست؟
نامزدها یکی از دو بازیگر اصلی هستند که در یک شبکه بلاک چین که از الگوریتم اجماع اثبات سهام نامزد شده (NPS) استفاده می‌کند، درگیر هستند و دیگری اعتباربخش است.
در شبکه‌های اثبات سهام (PoS) معمولی، قدرت موجودی که در حال استخراج یا اعتبارسنجی تراکنش‌های شبکه است، کاملاً به تعداد توکن‌های شبکه‌ای که در اختیار دارند، وابسته است. هر چه توکن های بیشتری از آن شبکه توسط ماینر یا اعتبار سنجی نگهداری شود، قدرت استخراج بیشتری دارند. همین قدرت در انواع دیگر سناریوهای تصمیم‌گیری نیز استفاده می‌شود و به طور عمومی در عملکردهای حاکمیتی مورد استفاده قرار می‌گیرد، برای مثال، اعتبارسنجی‌ها در مورد پیشنهادهایی برای توسعه آینده شبکه رای می‌دهند.
با این حال، در اکثر محیط‌ها، همانطور که برخی از پیاده‌سازی‌های سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز (DAOs) نشان داده‌اند، همه اعتبارسنجی‌ها یا استخراج‌کنندگان از قدرت رأی خود در هر رویداد تصمیم‌گیری استفاده نمی‌کنند. این می تواند به این دلیل باشد که آنها برای رای دادن فعال در هر رویداد در دسترس نیستند. همچنین می تواند صرفاً به این دلیل باشد که آنها ممکن است رای ندهند. به هر حال، آنها نمی توانند یا نمی خواهند زمان یا منابعی را برای درک ملاحظات فنی اغلب پیچیده مورد نیاز برای برخی تصمیمات اختصاص دهند.
یک راه حل برای این، یک تغییر PoS به نام NPS است که شامل فرآیند انتخاب (یا نامزد کردن) اعتباردهندگانی است که مجاز به شرکت در پروتکل اجماع هستند. NPS برای بلاک چین های مبتنی بر Substrate مانند Polkadot و Kusama بسیار شناخته شده است.
همانطور که قبلا ذکر شد، اعتبار سنجی و نامزد هر دو نقش مهمی در NPS دارند.
رابطه تایید کننده- نامزدها
اعتبار سنجی شبکه را تشکیل می دهد و ایمن می کند و خدمات ارائه شده توسط آن را از طریق تولید بلوک های جدید و اعتبارسنجی بلوک های زنجیره ای حفظ می کند. آنها به طور دائم اجرا می شوند و از توکن های بومی شبکه استفاده می کنند تا از آنها به عنوان اعتبار سنجی حمایت کنند و انگیزه پیروی مداوم آنها از قوانین پروتکل را ایجاد کنند. رعایت نکردن قوانین آنها را جریمه می کند (که معمولاً به آن “قطع کردن” می گویند، در حالی که حفظ قوانین سهمی از هزینه های ایجاد شده در اثر استفاده از خدمات شبکه را به آنها پاداش می دهد.
با این حال، در NPS، اعتباردهنده‌ها باید برای شرکت در هر مجموعه فعال انتخاب شوند، که یک دوره مشخص است که معمولاً در ارتفاعات بلوک دوم طولانی‌تر می‌شود. اینجاست که نامزدها وارد می شوند
نامزدها نیز صاحبان نشانه هستند، اما به دلایلی که در بالا ذکر شد، فعالانه در اجماع شرکت نمی‌کنند. در عوض، آنها از پشتوانه اقتصادی خود (به شکل توکن‌های متعلق به) استفاده می‌کنند تا اعتبارسنجی‌های انتخابی خود را برای اسلات‌های فعال معرفی کنند. نامزدها با به دست آوردن سهمی از جوایزی که اعتبار دهندگان نامزد شده آنها در اسلات های فعال کسب می کنند، برای انجام این کار تشویق می شوند. آنها نیز مانند اعتبار سنجی ها باید طبق قوانین پروتکل بازی کنند وگرنه با مجازات هایی روبرو می شوند.
اعتبارسنجی‌ها به تناسب نامزدهایشان، اسلات‌های فعال اختصاص می‌یابند. بنابراین، اعتبارسنجی‌هایی که نامزدهای بیشتری دریافت می‌کنند و ارزش بیشتری از توکن‌های پشتیبان آنها را دریافت می‌کنند، احتمالاً در مجموعه فعال بعدی اعتبارسنجی‌ها انتخاب می‌شوند.
نمایندگی عادلانه
از آنجایی که جوایز نهایتاً متناسب با سهام کلی اعتباردهنده توزیع می‌شوند، نامزدها برای معرفی اعتبارسنجی‌های کمتر تثبیت‌کننده‌ای که ممکن است دارای سهام کوچک‌تری باشند، پاداش‌های بالاتری کسب خواهند کرد. این امر به نامزدها انگیزه می‌دهد تا به‌جای نامزد کردن یکسان برای هر مجموعه، گروه‌های متنوع‌تری از اعتباربخش‌ها را جستجو کنند.
از سوی دیگر، اعتبار دهندگان بد رفتار جریمه خواهند شد و پاداش برای نامزدها کاهش می یابد. این امر، نامزدها را تشویق می‌کند تا بررسی‌های لازم را روی اعتبارسنجی‌کنندگان انجام دهند تا به دنبال افرادی با رفتار خوب باشند.
به این ترتیب، NPS می‌تواند با به حداکثر رساندن قدرت تصمیم‌گیری، تمرکززدایی شبکه‌های بلاک چین را بهبود بخشد و در عین حال عدالت را از طریق نمایندگی متناسب و موجه حفظ کند.