Scaling Solution چیست؟
راه‌حل مقیاس‌بندی اساساً روشی برای امکان گسترش یک سیستم، مانند بهبود کارایی و خروجی آن، بدون آسیب رساندن به عملیات موجود است. در فضای بلاک چین، یک راه حل مقیاس‌پذیری معمولاً به شکل پروتکل‌های لایه دوم مانند زنجیره‌های جانبی و لایه‌های خارج از زنجیره است که بر روی یک زنجیره اصلی ساخته می‌شوند و برای افزایش توان عملیاتی تراکنش طراحی شده‌اند.
راه‌حل‌های مقیاس‌بندی لایه دوم شامل کانال‌های حالت، جمع‌آوری‌ها، قابلیت همکاری بلاک چین، اشتراک‌گذاری و توابع رمزنگاری جایگزین است.
کانال‌های دولتی، که به عنوان کانال‌های پرداخت نیز شناخته می‌شوند، کارایی و خروجی شبکه غیرمتمرکز را با اجازه دادن به افراد متعدد برای ایجاد یک پیوند ارتباطی مستقیم هنگام ارسال ارزهای دیجیتال بهبود می‌بخشند. علیرغم تعداد تراکنش‌هایی که در یک کانال مشخص انجام می‌شود، تنها تراکنش‌های شروع و پایان بر روی بلاک چین منعکس می‌شوند. نمونه هایی از پیاده سازی کانال های دولتی به ترتیب شامل شبکه لایتنینگ، شبکه رایدن و ترینیتی برای شبکه های بیت کوین، اتریوم و نئو هستند.
زنجیره‌های جانبی رویکرد متفاوتی را اتخاذ می‌کنند، زیرا دو یا چند پلتفرم بلاک چین را به هم متصل می‌کنند، که هر یک مکانیسم اجماع مستقلی را حفظ می‌کنند. به این ترتیب، آسیب پذیری یک بلاک چین به دیگری قابل انتقال نیست. نمونه هایی از زنجیره های جانبی شامل پلاسما برای اتریوم و مایع برای بیت کوین است.
به نظر می‌رسد امیدوارکننده‌ترین راه‌حل مقیاس‌گذاری کوتاه‌مدت و میان‌مدت برای اتریوم، جمع‌آوری‌ها، به‌ویژه مجموعه‌های خوش‌بینانه، با Optimism به عنوان نامزد اصلی است که قرار است در سال ۲۰۲۱ در Uniswap V3 مستقر شود.
شاردینگ راه حل نهایی مقیاس پذیری برای اتریوم و سایر بلاک چین های اثبات سهام (PoS) است که شامل تقسیم شبکه به پارتیشن های مختلف به نام خرده می شود که سپس وظایف مختلفی به آنها اختصاص داده می شود. Sharding کارایی و خروجی شبکه را افزایش می دهد زیرا ظرفیت بار تراکنش را افزایش می دهد. در این تنظیمات، گره های شبکه گروه بندی می شوند و به خرده های خاصی اختصاص می یابند.
یکی دیگر از راه حل‌های مقیاس‌پذیری به شکل سیستم‌های رمزنگاری جایگزین است که میزان داده‌های تراکنش ثبت‌شده در زنجیره بلوکی را به حداقل می‌رساند که شامل امضاهای حلقه، چند سیگ، Schnorr و امضاهای آستانه است.