امروز در این مقاله آموزشی به مفهوم تسهیل کمی (QE) میپردازیم. با تیم فیبوتک همراه باشید.
طی دو سال گذشته، بانک‌های مرکزی تلاش کرده‌اند تا جایی که میتوانند با اثرات اقتصادی محدودیت‌های مرتبط با بیماری همه‌گیر مبارزه کنند. برای انجام این کار، اشکال مختلف سیاست پولی در مقیاس های بی سابقه ای مورد استفاده قرار گرفته است. در مقاله امروز، یکی از تهاجمی‌ترین شکل‌های سیاست پولی، تسهیل کمی (QE) را مورد بحث قرار خواهیم داد.
تسهیل کمی چیست؟
تسهیل کمی زمانی اتفاق می افتد که بانک های مرکزی حجم زیادی از دارایی ها را خریداری میکنند. در حالی که هر کشور (یا بانک مرکزی) رویکرد کمی متفاوت به این مفهوم دارد، اما به طور کلی به تزریق سرمایه به اقتصاد خلاصه میشود. هدف از این امر دوگانه است، کاهش نرخ بهره (و در نتیجه تشویق هزینه های مصرف کننده) و افزایش قیمت ها میباشد.
من QE را بر اساس نحوه عملکرد آن در اتحادیه اروپا توضیح خواهم داد. FED رویکرد بسیار مشابهی دارد. بیایید وارد آن شویم! QE زمانی است که بانک مرکزی اروپا اوراق قرضه را از بانک ها خریداری میکند. این خریدها باعث افزایش قیمت اوراق و افزایش پول در دسترس بانک ها میشود.
در نتیجه افزایش قیمت اوراق قرضه و پول موجود، نرخ بهره کاهش می یابد و وام ها ارزان تر می شوند. این منجر به افزایش مخارج میشود، زیرا پس انداز دلسرد میشود و وام گرفتن پول ارزان تر میشود. با رشد مصرف و سرمایه گذاری، اقتصاد رونق قابل توجهی پیدا میکند. این به طور کلی باعث ایجاد مشاغل جدید نیز میشود.
تا اینجا، برای تلفن های موبایل بسیار شسته و رفته درست است؟ این واقعا بستگی به این دارد که از چه کسی بپرسید. QE بدون مشکل و کاستی نیست. به عنوان مثال، نرخ بهره فقط میتواند بسیار پایین بیاید. همانطور که در اتحادیه اروپا دیده‌ایم، نرخ‌های بهره منفی به حساب‌های دارای ارزش خالص بالاتر معرفی میشوند، اما هنوز یک پدیده نادر است.
مشکل دیگر در این واقعیت نهفته است که با خرید بدهی در چنین مقیاسی، میتوانید کسب‌وکارهای شکست خورده را برای مدت طولانی‌تری از آنچه که اقتصاددانان میگویند سالم است، زنده نگه دارید. آنها استدلال میکنند که ماندن این مشاغل زمانی که تزریق سرمایه متوقف شود و همه کسب و کارها به یکباره شکست بخورند مشکلاتی را به همراه خواهد داشت.
بالاتر از همه، QE یک چیز نسبتا جدید و تجربی است. با داده‌های کمی در دنیای واقعی برای تعیین اثرات بلندمدت، اقتصاددانان در مورد اینکه آیا QE ابزار مناسبی برای این شغل است یا نه، اختلاف نظر زیادی دارند، زیرا QE عموماً با تورم بالاتر همراه است.
تسهیل کمی در مقابل عملیات بازار باز
همانطور که در مقدمه این مقاله بحث شد، بسیاری از مردم عملیات بازار باز و QE را اشتباه میگیرند. در حالی که این دو بسیار شبیه به هم هستند، تسهیل کمی در مقیاس بسیار بزرگتری اتفاق می افتد.
عملیات بازار باز به طور منظم انجام می شود. جایی که بانک‌های مرکزی بخش‌های کوچکی از بدهی‌های کوتاه‌مدت دولت را میخرند تا نرخ بهره را پایین نگه دارند. تقریباً شبیه QE است، اما تفاوت در اندازه عملیات نهفته است. تسهیل کمی به عنوان یک واکنش اضطراری در مقیاس بزرگ در نظر گرفته می شود که در آن بانک های مرکزی مقادیر زیادی (تریلیون ها دلار، این بار!) سرمایه را به اقتصاد تزریق میکنند.
تسهیل کمی و تورم
این عملیات گسترده معمولاً با ذخایر (پول هایی که از قبل دارند) بانک مرکزی اتفاق می افتد. بنابراین ارتباط مکرر QE با “چاپ پول” نادرست است، یا حداقل قبلا وجود داشت. همانطور که قبلاً گفتم، تعریف QE توسط بانک مرکزی اروپا اصلاح شده است تا جایی که در مورد ایجاد پول به جای “حرکت وجوه” صحبت میکند.
من فکر میکنم همه ما میتوانیم موافق باشیم که “پول آفرینی” بسیار شبیه چاپ پول است، با یک کلمه زیباتر. اقتصاددانان در حال حاضر نگران تمایل QE برای ایجاد تورم هستند، اما اکنون که پول اضافی برای حمایت از این خرید دارایی ایجاد می شود، همه چیز می تواند به سرعت از کنترل خارج شود، همانطور که اکنون می ینیم.
نمودار زیر (منبع از OECD) به روزترین نرخ های تورم را نشان میدهد که ایالات متحده با 8.0% CPI در مقایسه با مارس 2021 پیشتاز است. این قابل توجه است، زیرا تورم قبل از تورم بزرگ بین 1-2% در نوسان بود. – مقیاس QE و ایجاد پول آغاز شد.
در نتیجه، به نظر میرسد اتفاق نظر این است که این نرخ‌های تورم بالاتر از حد نرمال عمدتاً ناشی از QE بوده‌اند. برخی کارشناسان در این زمینه استدلال میکنند که تورم نیز به دلیل مشکلات زنجیره تامین جهانی ناشی از قفل شدن بندرها است. من – یک غیر متخصص، برای آن موضوع – معتقدم که این به ترکیبی از عوامل متعدد منتهی میشود، از جمله دو موردی که قبلاً ذکر کردم.
تسهیل کمی و بازارها
تورم و QE تنها دو چیز نیستند که ارتباط نزدیکی با هم دارند. بیایید به عملکرد نزدک و زمان QE نگاه کنیم. ECB اولین بسته QE 750 میلیارد یورویی خود را در 18 مارچ اعلام کرد. فدرال رزرو آنها را شکست داد و اولین “بسته بزرگ و جامع 700 میلیارد دلاری QE” آنها را در 15 آن ماه اعلام کرد. بانک های مرکزی بازار سهام را نجات دادند.
چند روز بعد، بازارهای جهانی پایین آمدند و با سرعتی که قبلاً هرگز ندیده بودیم افزایش یافتند و برای بیش از یک سال با نرخی آهسته کاهش یافتند. همین شش ماه پیش، بانک‌های مرکزی اعلام کردند که زمان کاهش سرعت چاپخانه‌ها و آغاز فرآیند به اصطلاح مخروطی شدن فرا رسیده است. برخلاف تصور رایج، این در واقع به این معنی نیست که ماشین‌های چاپ متوقف میشوند. در عوض، سرعت چاپ پول به سادگی کاهش می یابد.
نمودار زیر نشان میدهد که QE و رشد نزدک چقدر با هم مرتبط هستند. این برخی را نگران میکند، زیرا اگر آن مرحله رشد توسط QE هدایت میشد، وقتی موسیقی متوقف میشود چه اتفاقی می افتد؟
حدس میزنم زمان بیان خواهد نمود. این کمکی نمیکند که QE در دوره ای با عدم اطمینان سیاسی جهانی که در آن زنجیره های تامین غیرقابل تعمیر آسیب دیده اند به پایان برسد. همزمان، بانک‌های مرکزی نیز نرخ‌های بهره را به سمت بالا تنظیم میکنند که شکل دیگری از سیاست پولی در دسترس آنهاست.
این زمان‌ها بسیار پیچیده هستند. اما اگر میخواهید از قبل برنامه‌ریزی کنید، ایجاد یک درک اساسی از نیروهای محرک در پشت اقتصادها بسیار روشنگر و مفید است. من به مطالعه سیاست های پولی و بازارها ادامه خواهم داد و مشتاقانه منتظر به اشتراک گذاشتن مجدد یافته هایم به زودی هستم.
در نهایت، سلب مسئولیت معمول: من تظاهر نمیکنم که یک متخصص موضوعات افراطی هستم. من فقط این چیزها را جالب میدانم و به اندازه شما در سفر یادگیری خود هستم. این مقاله بر اساس دانش و تجربه محدود من است و توصیه نمیشود.
