با نوسانات موجود در بازار ارزهای دیجیتال، معامله‌گران بیشتری تصمیم گرفتند تا پوزیشن خود را از طریق قراردادهای اختیار معامله محافظت یا هج (HEDGE) کنند. اما با نسبت کنونی PUT/CALL، ممکن است برخی از سرمایه‌گذاران بی تجربه، سیگنال اشتباهی در مورد وضعیت فعلی بازار دریافت کنند.
چگونه معامله‌گران از آپشن استفاده میکنند؟
قراردادهای آپشن، یک دارایی با نوسان بالا هستند که ممکن است در صورت خرید با قیمت مناسب، سود قابل توجهی به معامله‌گران بدهد، اما معامله‌گران و سرمایه‌گذاران حرفه‌ای از آنها برای معامله استفاده نمیکنند. هدف اصلی آپشن‌ها، محافظت از پوزیشن اصلی شما در بازار است. با استفاده از آپشن PUT (فروش)، معامله‌گران میتوانند پوزیشن‌های خرید (LONG) خود را در بازار پوشش دهند. هر زمان که قیمت یک دارایی به سرعت کاهش یابد و اصلاح آغاز شود، قیمت قرارداد اختیارات آنها به طور تصاعدی افزایش و هرگونه ضرر ناشی از پوزیشن خرید را پوشش میدهد.
اگر دارایی در جهت برنامه‌ریزی شده حرکت کند، معامله‌گران به سادگی میتوانند آپشن را ترک کنند و فقط کارمزد قرارداد خود را که معمولاً به میزان قابل توجهی کمتر از اندازه پوزیشن تحت پوشش است، از دست بدهند.
چرا علی‌رغم باز شدن قراردادهای PUT زیادی از طرف معامله‌گران، میتواند نشانه خوبی باشد؟
افزایش Open Interest در آپشن‌های PUT (فروش)، ممکن است سیگنالی از افزایش حجم پوشش ریسک در بازار باشد. معمولاً تعداد زیاد پوزیشن های پوششی نشانه سلامت بازار است. بیت کوین پس از رسیدن به یک ATH جدید و سپس بازگشت سریع به زیر ۶۰,۰۰۰ دلار دچار نوسانات زیادی است. با توجه به افزایش نوسانات، برخی از معامله‌گران ترجیح دادند با استفاده از قراردادهای اختیار معامله، از پوزیشن‌های باز خود محافظت کنند، در صورت وقوع یک سقوط ناگهانی، سود ببرند و سپس پوزیشن‌های خود را برای قیمت پایین‌تر باز کنند، که به بازار یک رونق اولیه برای یک رالی جدید میدهد.
