توکن اوراق بهادار و توکن کاربردی در رمزارزها

بر خلاف کوین ها که رمزارزهایی هستند که بر روی بلاک چین اصلی خود اجرا میشوند، توکن ها بر روی دیگر بلاک چین های موجود ساخته میشوند. به عنوان مثال، بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) کوین هستند زیرا روی بلاک چین های اصلی خود کار میکنند، در حالی که Uniswap (UNI) و چین لینک (LINK) از آنجا که بر روی بلاک چین اتریوم کار میکنند توکن هستند.

توکن دیجیتال به بازنمایی ارزش، سودمندی یا دارایی در دنیای رمزارزها اشاره دارد .در اصل دو نوع توکن وجود دارد، توکن های کاربردی و توکن های اوراق بهادار.

توکن کاربردی یا Utility Tokens چیست؟

بیشتر توکن ها، توکن های کاربردی هستند .یک توکن کاربردی میتواند یک توکن کاربر، یک نوع احراز هویت یا یک کوین برنامه باشد که اطلاعات احراز هویت و دسترسی به برنامه را برای کاربران فراهم میکند. توکن های کاربردی محبوبیت بیشتری نسبت به توکن های اوراق بهادار دارند .آنها دارای ارزش هستند، اما شرکت ها برای اهداف سرمایه گذاری توکن های کاربردی ایجاد نمیکنند. Utility Tokensچه کار میکند؟

شش نقش مختلف وجود دارد که توکن های کاربردی ایفا میکنند.

۱. آنها به دارندگان توکن حق حکمرانی میدهند

۲. کاربران میتوانند توکن ها را با خدماتروییکپلتفرممبادلهکنند

۳. آنها میتوانند به عنوان پرداخت هزینه برای ورود به یک شبکه بلاک چین استفاده شوند.

۴. توکن های کاربردی به عنوان مشوق هایی برای ارایٔه خدمات به شبکه مانند ارایٔه نقدینگی وتأیید تراکنش به کاربران ارایٔه میشود.

۵. آنها به عنوان ذخیره کننده ارزش و ارز برای پرداخت در داخل و خارج از شبکه بلاکچین عمل میکنند. ۶. توکن ها امکان اشتراک گذاری و توزیع برخی موارد مانند سود سهام یا سود را فراهم میکنند.

نمونه ای از یک توکن کاربردی

نمونه ای از توکن های کاربردی توکن(Filecoin (FIL است، جایی که دارندگان FIL به خدمات ذخیره سازی غیرمتمرکز پلتفرم دسترسی پیدا میکنند. مثال دیگر (MakerDAO (MKR است، جایی که دارندگان MKR حق تغییر در پارامترهای پلتفرم را به دست میآورند.

به طور کلی، توکن های کاربردی در طول عرضه اولیه کوین (ICO) توزیع میشوند، یک روش جمع آوری کمک های مالی بی نظم اما محبوب که توسط استارتاپ ها برای ایجاد علاقه به محصولات یا خدمات خود استفاده میشود. در یک ICO، سرمایه گذاران توکن ها را با ارز فیات یا سایر ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین یا اتریوم خریداری میکنند.

توکن اوراق بهادار چیست؟

توکن اوراق بهادار از دارایی های خارجی قابل معامله مانند سهام یا املاک ناشی میشود. واژه “Security” به امنیت اشاره نمیکند، بلکه نشان دهنده ارزش مالی در قالب سهام، اوراق قرضه یا اختیار معامله است. سه نوع توکن اوراق بهادار متداول وجود دارد: توکن سهام، توکن بدهی و توکن دارایی واقعی.

1. توکن های سهام ارزش، سهم صادر شده توسط یک شرکت را نشان میدهد. به جای تأیید مالکیت بر گواهی های کاغذی، توکن های حقوق صاحبان سهام در بلاک چین ثبت میشود.

2. توکن های بدهی نشان دهنده بدهی یا وام هستند. این میتواند برای وام های مسکن یا اوراق قرضه شرکت باشد.

3. توکن های دارایی های واقعی، نشان دهنده مالکیت یک دارایی خاص مانند املاک، آثار هنری یا کالاها است. قیمت این توکن ها به قیمت دارایی مربوطه بستگی دارد.

یک توکن اوراق بهادار مانند یک دارایی سنتی عمل میکند که در آن دارندگان توکن اوراق بهادار از حقوق و تعهدات مشابه خرید دارایی سنتی از کارگزاران برخوردار میشوند. این بدان معناست که آنها دارای سهم سود یکسان و حق رای هستند. تنها تفاوت این است که توکن اوراق بهادار یک نسخه توکن یا دیجیتالی از یک دارایی امنیتی سنتی است. علاوه بر این، توکن های اوراق بهادار به عنوان ابزار سرمایه گذاری طراحی شده اند.

در نتیجه، آنها تحت نظارت نهادهای نظارتی مشابه دارایی های امنیتی سنتی قرار میگیرند. توکن های اوراق بهادار در مقایسه با اوراق بهادار سنتی مزایای زیادی را ارایٔه میدهند مانند:

1. کارایی: تسویه اوراق بهادار سنتی چند روز کاری طول میکشد. در مقابل، توکن های اوراق بهادار بسیار کارآمدتر هستند و میتوانند در عرض چند دقیقه تسویه شوند، در نتیجه در زمان و منابع صرفه جویی میشود.

2. دسترسی جهانی: برخی از اوراق بهادار سنتی محدود به کشور است. ظهور توکن های اوراق بهادار به معامله گران این امکان را میدهد تا به راحتی در سطح جهانی تجارت کنند.

3. معاملات ۲۴ ساعته و هفت روزه: بازارهای سنتی اوراق بهادار عموماً کمتر از هفت ساعت در روز باز هستند، فقط در روزهای هفته و غیر تعطیلات، که این امر مانع نقدینگی میشود. با استفاده از توکن های اوراق بهادار، معامله گران میتوانند ۲۴ ساعت شبانه روز در هفته، درست مانند بازار ارزهای رمزارزها، معامله کنند.

4. قابلیت همکاری دارایی ها: توکن های اوراق بهادار امکان همکاری بیشتر دارایی ها را باز میکند. فرض کنید یک معامله گر از طریق توکن های اوراق بهادار در یک پلتفرم غیرمتمرکز، دارایی های مربوط به کلاس های مختلف را دارا میباشد. سپس، دارایی ها ممکن است بتوانند نسبت به یکدیگر تعامل داشته باشند.

5. توکن های قابل برنامه ریزی: توسعه دهندگان میتوانند توکن های اوراق بهادار را برای مطابقت با مقررات برنامه ریزی کنند. فرآیند سازگاری توکن ها حتی ممکن است در آینده به صورت خودکار انجام شود .علاوه بر این، توسعه دهندگان میتوانند توکن های اوراق بهادار را برای انتشار سود سهام، سهم سود و حق رأی برنامه ریزی کنند.

به جای ICO، شرکت ها، توکن های اوراق بهادار را از طریق پیشنهادات توکن اوراق بهادار (Secutiry Token Offering -STO) توزیع میکنند. برخلاف ICO ها، شرکت ها STO ها را در محیطی تحت نظارت برگزار میکنند. شرکت ها باید STO ها را در مراجع ذیربط ثبت کنند و تمام الزامات قانونی را برآورده کنند. علاوه بر این، شرکت کنندگان STO باید برای خرید و فروش توکن های اوراق بهادار کاملاً مطابق با قوانین باشند.

چگونه میتوان تشخیص داد که یک توکن یک توکن اوراق بهادار است

آزمون Howey در ایالات متحده برای تعیین اینکه آیا یک توکن ماهیت توکن اوراق بهادار را دارد استفاده میشود. اگر توکن در آزمون قبول شد، به عنوان یک رمز اوراق بهادار برچسب گذاری میشود و باید در کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) ثبت شود. این آزمون به دلیل پرونده SEC در مقابل WJ.Howey Co نامگذاری شد، که چهار معیار تعیین کیفیت معاملات به عنوان یک قرارداد سرمایه گذاری را تعیین کرد:

1. این سرمایه گذاری پول یا هر چیز با ارزش پولی است.

2. در یک شرکت مشترک است.

3. انتظار سود وجود دارد.

4. برگرفته از تلاش دیگران است.

مشابه چارچوبی که توسط تست Howey تعیین شده است، دادگاه های اتحادیه اروپا و آژانس های مالیقانونی را تصویب کردند که مجموعه ای از معیارها را برای شناسایی آنچه که اوراق بهادار را تشکیل میدهد، مستند کرد.

علاوه بر این، قوانین جدید پیشنهادی بیان میکند که توکن های های اوراق بهادار مبتنی بر فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) تحت دستورالعمل بازارهای ابزارهای مالی (MiFID) قرارمیگیرند و بر این اساس تنظیم میشوند. سایر کشورها نیز معیارهای قانونی خود را برای تعیین اصالت اوراق بهادار دیجیتال دارند و مقررات مربوط به توکن های اوراق بهادار و STO ها باید رعایت شود.

با این توضیحات چند سوال پیش می آید:

آیا بیت کوین یک اوراق بهادار محسوب می شود؟

به گفته ریٔیس SEC، بیت کوین یک اوراق بهادار نیست زیرا از تست Howey عبور نمیکند. دلیل اصلی این بیانیه این است که بیت کوین هرگز به دنبال سرمایه عمومی برای توسعه فناوری نبوده است.

آیا اتریوم یک اوراق بهادار محسوب میشود؟

اتریوم یک توکن کاربردی محسوب میشود. با وجود اینکه اتریوم یک بار در سپتامبر ۲۰۱۴ بودجه خود را از طریق فروش جمعی جمع آوری کرد، SEC تصریح کرد که ETH به دلیل ماهیت غیر متمرکز خود یک اوراق بهادار محسوب نمیشود.

آیا کاردانو اوراق بهادار محسوب میشود؟

کاردانو (ADA) به عنوان یک توکن کاربردی شناخته میشود. کاردانو تحت قانون ژاپن ICO ها را با رعایت کامل مشتری خود (KYC) و مبارزه با پولشویی (AML) در ژاپن برگزار کرد. در نتیجه، توسط SEC یک توکن اوراق بهادار محسوب نمیشود.

تفاوت بین Utility Token و Security Token چیست؟

سه تفاوت عمده بین توکن های کاربردی و اوراق بهادار وجود دارد: هدف توکن ها، نحوه ارزش گذاری توکن ها و وضعیت تنظیم آنها.

هدف از توکن ها

همانطور که قبلاً ذکر شد، شرکت ها از توکن های کاربردی برای جمع آوری سرمایه برای توسعه پروژه و به عنوان ذخیره ارزش برای ایجاد اقتصاد در یک بلاک چین خاص استفاده میکنند. توکن های کاربردی همچنین به کاربران امکان دسترسی به خدمات و حق رای و حکمرانی در اکوسیستم یک پروژه خاص را میدهد

ارزش گذاری توکن ها

ارزش یک توکن کاربردی خاص در بازار رمزارزها با ارزش شرکت آن ارتباطی ندارد. همانطور که قبلاً نیز اشاره شد، ارزش توکن کاربردی به عملکردهای آن بستگی دارد. در نتیجه، ارزش یک توکن با تقاضای واقعی آن مرتبط اس ، جایی که یک پروژه مقیاس بندی شده با تعداد زیاد کاربران داریم، معمولا این امر منجر به افزایش ارزش توکن میشود. در مقابل، ارزش یک توکن اوراق بهادار با ارزش شرکت آن مرتبط است.

اگر ارزش یک شرکت خاص افزایش یابد، قیمت توکن اوراق بهادار مربوطه نیز افزایش مییابد.

وضعیت مقررات

همانطور که قبلاً گفته شد، شرکت ها توکن های کاربردی را در ICO های نامنظم توزیع میکنند. هر کسی میتواند ICO های خود را راه اندازی کند، به شرط داشتن دانش فنی مورد نیاز. در نتیجه فقدان مقررات، ICO های متقلب متعدد با توکن های خود میلیون ها دلار از کاربران را کلاهبرداری کرده اند. به عنوان مثال، یک شرکت ارزهای رمزپایه ویتنامی یک ICO متقلب برای رمز (Pincoin (PIN خود راه اندازی کرد و توانست قبل از ناپدید شدن با این پول، مبلغی در حدود ۶۶۰ میلیون دلار جمع آوری کند.

از سوی دیگر، شرکت ها توکن های اوراق بهادار را در STO های با نظارت بالا توزیع میکنند. مقامات دولتی برای جلوگیری از دستکاری بازار، تجارت داخلی و محافظت از سرمایه گذاران، STO هایی مانند بازارهای مالی سنتی را تنظیم میکنند.

با توجه به این مقررات سنگین، داشتن STO های متقلب تقریبا غیرممکن است. با این حال، برخی از کشورها ICO ها را به عنوان پیشنهادات اوراق بهادار یا STO میدانند و ICO ها را ملزم به رعایت مقررات می کنند.

جمع بندی

توکن نشان دهنده ارزش، سودمندی یا دارایی در بلاک چین های موجود است. دو نوع توکن وجود دارد: کاربردی و اوراق بهادار. دولت ها و مقامات مالی با استفاده از مجموعه ای از معیارهای قانونی، توکن ها را به عنوان اوراق بهادار برچسب گذاری میکنند. هنگامی که یک توکن به عنوان یک اوراق بهادار طبقه بندی میشود، باید همانند اوراق بهادار سنتی به مقررات پایبند باشد.

توکن های کاربردی در درجه اول به دارندگان دسترسی به خدمات و حقوق مشارکت در مدیریت شبکه دسترسی میدهد. در مقابل، توکن های اوراق بهادار نشان دهنده یک قرارداد سرمایه گذاری هستند و بسته به نحوه برنامه ریزی آنها، توکن های اوراق بهادار میتوانند به دارندگان سهم سود و حق رأی بدهند.

علاوه بر این، ارزش توکن های کاربردی با تقاضای توکنی مرتبط است، جایی که سیستم عامل های محبوب تمایل دارند ارزش توکن بالاتری در مقایسه با توکن های کاربردی داشته باشند. ارزش توکن های اوراق بهادار با ارزش گذاری شرکت مرتبط است. هرچه ارزش یک شرکت بیشتر باشد، قیمت توکن اوراق بهادار آن نیزبیشتر میشود.

علاوه بر این، شرکت ها برای جمع آوری کمک های مالی برای توسعه پلتفرم، توکن های کاربردی را از طریق ICO های نامنظم توزیع میکنند و از سوی دیگر، توکن های اوراق بهادار از طریق STO ها ارایٔه میشوند.