تخصیص در کریپتو به چه معناست؟ - فیبوتک تخصیص در کریپتو به چه معناست؟ - فیبوتک
تحصیص در کریپتو به چه معناست؟

اگر در فضای کریپتو هستید و به توکنومیک یک پروژه نگاه می‌کنید یا روی یک ارز دیجیتال تازه راه‌اندازی شده سرمایه‌گذاری کرده‌اید، احتمالاً اصطلاح «تخصیص» را دیده باشید. معمولاً برای نشان دادن مزایای طرح بازنشستگی یا برنامه های بازنشستگی استفاده می شود، “تخصیص” برای انتقال حق قانونی پرداخت، دارایی یا مزایا فعلی یا آتی، معمولاً از سوی کارفرما استفاده می شود.

 

اما برای کسانی که با امور مالی سنتی آشنا هستند، “تخصیص” معنای کمی متفاوت در فضای ارزهای دیجیتال دارد.

 

به عبارت ساده‌تر، واگذاری رمزارز نحوه انتشار توکن‌ها در گردش را توضیح می‌دهد. و یک دسته کامل از زبان های بومی مرتبط با این اصطلاح وجود دارد که می تواند برای سرمایه گذاران جدید و با تجربه به طور یکسان گیج کننده باشد.

برنامه های تخصیص چیست؟

عرضه بیشتر ارزهای دیجیتال و توکن‌های جدید به طور کلی تحت‌تاثیر به اصطلاح «برنامه‌های واگذاری» است – یعنی برنامه‌ای که توسط آن توکن‌های ایجاد شده قبلی در گردش آزاد می‌شوند. در بیشتر موارد، تنها کسری از حداکثر عرضه توکن های ممکن در یک زمان معین در گردش است. بقیه معمولاً به دلیل دیگری پوشیده یا قفل هستند.

دو گروه اصلی معمولاً مشمول برنامه‌های تخصیص می‌شوند. سرمایه گذاران اولیه و اعضای تیم سرمایه گذاران ممکن است به یکی از چندین گروه تقسیم شوند که هر کدام ممکن است در معرض دوره انحصاری متفاوتی باشند.

رایج‌ترین سطوح سرمایه‌گذار در فروش توکن عموماً شامل (از اولین شرکت‌کنندگان تا آخرین شرکت‌کنندگان): پیش‌بنیاد، پیش‌فروش، و فروش عمومی (مانند ICO، IEO یا IDO). شرکت‌کنندگان اولیه معمولاً با قیمت مناسب‌تری وارد می‌شوند، اما مشمول یک برنامه زمان‌بندی سخت‌گیرانه‌تر هستند.

این توسط نمایه تخصیص Solana نشان داده می شود – که 15.9٪ از عرضه اولیه را با نرخ 0.04 دلار به ازای هر SOL به سرمایه گذاران اولیه فروخت، در حالی که شرکت کنندگان فروش عمومی 1.6٪ از عرضه را با 0.22 دلار در هر SOL خریداری کردند.

غیرمعمول نیست که پروژه ها برنامه زمانبندی واگذاری خود را تغییر دهند. قراردادهای فروش توکن معمولاً برای این موضوع مفاد دارند، اما به ندرت توسط سرمایه گذاران اولیه مورد استقبال قرار می گیرد.

 

از طرف دیگر، اعضای تیم و مشاوران معمولاً مانند سرمایه گذاران برای توکن های خود پولی نمی پردازند، بلکه در عوض یک تخصیص رایگان دریافت می کنند که مشمول واگذاری است. در بیشتر موارد، برنامه واگذاری تیم دارای طولانی‌ترین صخره و سخت‌ترین شرایط واگذاری است – با دوره واگذاری یک تا پنج ساله معمول.

 

این تضمین می‌کند که تیم انگیزه خود را برای حفظ پلتفرم یا محصول مرتبط در پشت توکن‌های اختصاصی خود حفظ می‌کند و در عین حال از فشار بی‌رویه فروش اعضای تیم که پاداش‌هایشان را نقد می‌کنند، جلوگیری می‌کند.

توکن های اختصاصی چیست؟

تا زمانی که توکن‌ها آزاد یا برای ادعا در دسترس قرار نگیرند، «تخصصی» در نظر گرفته می‌شوند. اینها توکن هایی هستند که در نهایت وارد گردش می شوند، اما همچنان مشمول یک برنامه زمان بندی هستند. در بسیاری از موارد، بخش بزرگی از کل عرضه را می‌توان در نظر گرفت. هنگامی که این توکن‌ها برای استفاده باز می‌شوند، به‌عنوان «اختلاف داده‌شده» در نظر گرفته می‌شوند.

توکن های اختصاصی چیست؟

به عنوان مثال، با نگاهی به صفحه کوین آوالانچ CoinMarketCap، می بینیم که عرضه در گردش و عرضه کل 119,299,447 کوین AVAX تفاوت دارند. در زمان عرضه، در مجموع 360 میلیون کوین آواکس ضرب شد و از طریق فروش خصوصی و عمومی فروخته شد.

برنامه مشوق فروش بذر آوالانچ، فروش خصوصی، گزینه فروش عمومی A1 و A2، برنامه تشویقی شبکه آزمایشی دارای دوره های واگذاری بیش از یک سال تا 18 ماه بود. در همین حال، شرکای استراتژیک، ایردراپ و توکن‌های تیم دوره‌ای چهار ساله داشتند. تخصیص توکن بنیاد بهمن طولانی ترین دوره 10 سال است.

چرا پروژه ها دارای برنامه زمانبندی هستند؟

امروزه، اکثریت قریب به اتفاق ارزهای دیجیتال و توکن‌های جدید دارای برنامه‌های اختصاصی مرتبط با آنها هستند. این شامل اکثر پروژه‌هایی می‌شود که بودجه خصوصی دارند (یعنی بدون فروش بذر/خصوصی/عمومی).

تخصیص به اطمینان از رشد پیوسته عرضه در طول زمان کمک می‌کند، در حالت ایده‌آل مطابق با افزایش تقاضا، و به تضمین رشد پایدار در ارزش کمک می‌کند. این امر با اطمینان از اینکه سرمایه‌گذاران اولیه، اعضای تیم و مشاوران نمی‌توانند توکن‌های خود را به‌هیچ‌وجه رها کنند، به دست می‌آید و به طور بالقوه بر دوام طولانی‌مدت پروژه تأثیر می‌گذارد.

با کنترل نرخ رشد عرضه در گردش، پروژه ها می توانند اطمینان حاصل کنند که ارزش بازار (MCAP یا ارزش بازار) مطابق با مطلوبیت و پذیرش آن رشد می کند. با این حال، باید توجه داشت که تعداد کمی از پروژه‌ها از برنامه‌های واگذاری برای ایجاد یک عرضه مصنوعی کم گردش و افزایش ارزش‌گذاری پروژه استفاده می‌کنند. این پروژه ها اغلب تورم بسیار بالایی دارند که عموماً بر سرمایه گذاران بعدی تأثیر می گذارد.

آیا این مقاله مفید بود؟

از ۱ تا ۵ چه امتیازی می‌دهید؟

میانگین امتیاز از رای

اولین نفر باشید که رای میدهد!