توکن چیست؟

اتریوم به عنوان یک اکوسیستم عمل میکند که چندین برنامه بلاک‏چین را در خود جای داده است. آن را به عنوان یک سیستم عامل در نظر بگیرید که محیطی قابل تنظیم برای توسعه دهندگان برنامه ایجاد میکند. تنها تفاوت این است که اتریوم از فناوری بلاکچین استفاده میکند و سطح بالایی از خودمختاری، امنیت و تغییرناپذیری را ارتقا میبخشد. بنابراین، برنامه های بلاکچین از قراردادهای هوشمند برای خودکارکردن عملکردها و عملیات خود استفاده میکنند.

گفته میشود، این برنامه ها اغلب توکن هایی را که برای ارائه ویژگی ها یا امتیازات اضافی به کاربران طراحی شده اند، صادر میکنند که به عنوان توکن بومی آن برنامه یا سرویس شناخته میشود. در برخی موارد، این توکن ها به کاربران امکان میدهند سهمی از درآمد برنامه را مطالبه کنند یا برخی از آنها برای تسهیل معاملات در بازارهای مبتنی بر اتریوم استفاده میشوند. بسته به تصمیمات طراحی توسعه دهنده، توکن ها موارد استفاده چندگانه را ارائه میدهند حتی ممکن است دارندگان آن به صورت حاکمان سیستم امکان حق رای و تصمیم گیری برای آینده برنامه یا سرویس را داشته باشند.

نکته دیگری که باید در مورد توکن ها بدانید این است که آنها توسط مالکین نگهداری نمیشوند. توکن ها در قراردادها وجود دارند که مانند پایگاه داده های غیر متمرکز عمل میکنند و توکن ها را به آدرس مختص اتریوم خودشان نشان میدهد. همچنین، این قرارداد توکن است که قوانین و مقررات مربوط به یک توکن مشخص را، تعیین میکند. با این کار، توسعه دهندگان نام، نماد، تقسیم پذیری و سایر شناسه های مهم توکن را تعیین میکنند.

بنابراین، انتقال مالکیت توکن ها تنها زمانی اتفاق می افتد که مالک فعلی درخواستی را به قرارداد ارسال کرده و آن را به اختصاص بخشی از موجودی به آدرس اتریوم دیگر هدایت کند. برای ثبت این انتقال در بلاکچین، مالک باید هزینه گس شبکه را در قالب اتریوم (ETH) پرداخت کند.

توکن ERC20 چیست ؟

توسعه دهندگان اصلی اتریوم به این نتیجه رسیدند که ترویج اکوسیستمی که توسعه دهندگان در آن میتوانند انواع مختلف توکن را ایجاد کنند، امکان پذیر نیست. در عوض، آنها استانداردهای توکنی را معرفی کردند که بر برنامه نویسی بر روی اتریوم حاکم است و سازگاری بالایی را با شبکه ارائه میدهد. استاندارد شبکه اتریوم یا همان  Ethereum Request for Comments-20 که به اختصار (ERC-20) گفته میشود، به عنوان محبوب ترین مشخصات توکن در بلاک‏چین اتریوم شناخته میشود.

 

این استاندارد در سال 2015 راه اندازی شد و از آن زمان استانداردهای ایجاد دارایی های دیجیتالی را که میتوانند به صورت یکپارچه تعامل داشته باشند، فعال کرده است. کیف پول ها و سایر سرویس های سازگار با ERC-20 از این استاندارد استفاده میکنند تا زیرساخت های خود را برای دریافت، ذخیره، مبادله و ارسال توکن ERC-20 فعال کنند.

نحوه ارسال و دریافت توکن ERC-20

اولین چیزی که باید بدانید این است که همه آدرس های تریوم با توکن های ERC-20 سازگار هستند. در حالی که این امر مسلم است، این حق ارائه دهنده کیف پول شما است که به شما اجازه دسترسی به موجودی توکن ERC-20 خود را بدهد. به عبارت دیگر، برخی از ارائه دهندگان کیف پول از آدرس های ETH پشتیبانی میکنند، اما ممکن است شما را از دیدن توکن های ERC-20 مرتبط با آدرس منع کنند.

به همین دلیل توصیه میشود از قبل درباره سازگاری کیف پول تحقیق کنید. اطمینان حاصل کنید که کیف پول شما نه تنها از توکن های ERC-20 پشتیبانی میکند، بلکه توکن های خاصی را که قصد دریافت آنها را دارید نیز به لیست خود اضافه میکند، به ویژه اگر قصد دریافت ایرپدراپ را دارید. در بیشتر موارد، توکن های ایردراپ، دارایی های دیجیتالی مبهمی هستند که هنوز در صرافی ها فهرست نشده اند. اگر چنین باشد، بعید است آدرس های کیف پول صرافی از چنین نشانه هایی پشتیبانی کند.

وقتی صحبت از توکن های ERC-20 به میان می‌آید، کیف های پیشنهادی MyEtherWallet  و MetaMask هستند. توکن ERC-20 هرچه باشد، میتوانید مطمئن باشید که از طریق این دو کیف پول قابل دسترسی هستند.

 قبل از افتتاح حساب در هر یک از این دو کیف پول، مهم است که توجه داشته باشید که آنها کیف پول های خود مراقبتی هستند. از این رو، آنها کلیدهای خصوصی شما را روی دستگاه های شما ذخیره میکنند.

نتیجه گیری

همانطور که حتما متوجه شده اید، راه اندازی آدرس ERC-20 و دریافت توکن بسیار ساده است. نکته ای که باید به خاطر داشته باشید این است که معاملات شامل تمام توکن های ERC به هزینه گس در ETH نیاز دارد. بنابراین، اطمینان حاصل کنید که ETH کافی برای پرداخت هزینه قبل از انجام معاملات دارید.